Χρόνια Πολλά Μάνα!

Το θεωρώ ένα από τα ωραιότερα ποιήματα για τη μάνα. Κάθε φορά που το διαβάζω το βρίσκω και πιο συγκινητικό. Το άκουσα για πρώτη φορά στην εκπομπή “Έχει γούστο” της ΝΕΤ, να το απαγγέλει μοναδικά η αξέχαστη Σμάρω Στεφανίδου. Έπεσα πάνω στην εκπομπή τυχαία και δεν είχα προλάβει να ακούσω ούτε ποιητή ούτε κανένα άλλο στοιχείο για το ποίημα. Έτσι βρήκα από το internet την ηλεκτρονική τους διεύθυνση  έστειλα mail στην κυρία Στεφανίδου και στην κόρη της κυρία Λήδα Σάνταλα.
Μου το έστειλαν ευχαρίστως και τις ευχαριστώ γιατί το θεωρώ συγκλονιστικό. Είναι του Κώστα Π. Παναγιωτόπουλου  και “περιγράφει” το ρόλο της μάνας έτσι όπως τον έχω στο μυαλό μου, έτσι όπως τον έμαθα από την μητέρα μου , έτσι όπως ελπίζω να έχω λειτουργήσει κι εγώ για τα παιδιά μου. Γιατί τα παιδιά είναι πουλιά.Σίγουρα θα με καταλαβαίνουν περισσότερο οι μαμάδες που έχουν μεγάλα παιδιά πια…

Το αφιερώνω σε όλες τις μανούλες του κόσμου και βέβαια στη δική μου. Και  σε όλα τα παιδιά!