Εύκολα και γρήγορα βουτήματα, μόνο με το multi!
Μονά , διπλά, ζαχαρωμένα ή σκέτα, μπισκότα ή κουλουράκια, αυτά τα αρωματικά βουτήματα μπορούν με πιο υπομονετικό γαρνίρισμα να γίνουν πανέμορφα κεράσματα.
Υποθέτω ότι όσοι παρακολουθούν συστηματικά το blog γνωρίζουν για τον διαγωνισμό των FoodΒlogΑwards2015 που συμμετέχω , θα έχουν μάθει πια το «παιγνίδι» των προορισμών Aegean και θα έχουν αντιληφθεί σε ποιο προορισμό είναι αφιερωμένη η σημερινή ανάρτηση από τον τίτλο της ανάρτησης.
Χίος. Μαστίχα! Το πιο ελληνικό άρωμα των γλυκών μας, το πιο έντονο χαρακτηριστικό των ζυμωμάτων μας. Προσωπικά τη λατρεύω. Τσουρέκια, κρέμες, ρυζόγαλα, κουλουράκια, γλυκά κουταλιού, ψωμιά και καλιτσούνια, τα αρωματίζω με μαστίχα .
Το λικέρ μαστίχα, αγαπημένο της μάνας μου , δεν λείπει σχεδόν ποτέ και από το δικό μου σπίτι. Η μέγιστη συνεισφορά της Χίου στο γαστρονομικό μας πολιτισμό είναι αυτά τα αρωματικά δάκρυα.
Αλήθεια γνωρίζετε τη σχέση της Κρήτης με τη Χίο; Η παράδοση λέει ότι ο πρώτος κάτοικος της Χίου ήταν ο γιός της Αριάδνης και του Διόνυσου (ή του Θησέα άραγε;) . Ο Οινοπίων έφερε την καλλιέργεια των αμπελιών στο νησί από τα οποία παραγόταν το καλύτερο κρασί της εποχής ο Αριούσιος οίνος. Κατά μία εκδοχή πήρε το όνομά της από την νύμφη Χιόνη , την κόρη του Οινοπίωνα.
Η Χίος είναι η γενέτειρα του Ομήρου, του σπουδαίου μαθηματικού της αρχαιότητας Ιπποκράτη , αλλά και πολλών συγχρόνων σπουδαίων Ελλήνων. Στη μακραίωνη ιστορία της γνώρισε περιόδους μεγάλης ανάπτυξης αλλά και απόλυτης καταστροφής . Το πλούσιο αρχαιολογικό και ιστορικό παρελθόν της, δημιουργεί τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της και την καθιστά ένα από τους πιο ενδιαφέροντες προορισμούς.
Τα μεσαιωνικά της χωριά, τα μαστιχοχώρια της , ο διάσημος Βροντάδος αλλά και η πόλη της Χίου με τα υπέροχα νεοκλασικά (νησί καπεταναίων και εφοπλιστών βλέπετε…) , οι παραλίες και η υπέροχη φύση της είναι μερικοί μόνο από τους λόγους που πρέπει να τη πάμε στη Χίο όπως λένε τόσο όσοι την έχουν επισκεφτεί όσο και οι ταξιδιωτικοί οδηγοί.
Ακόμη και όσοι δεν έχουμε καταφέρει να την επισκεφτούμε έχουμε το άρωμά της στα σπίτια μας και μάλιστα στα πιο γιορτινά μας παρασκευάσματα, όπως είναι τα Χριστόψωμα των Χριστουγέννων και τα τσουρέκια του Πάσχα. Ποιος δεν συνδέει τις γιορτές αυτές με τη μοσχοβολιά της μαστίχας;
Τα μπισκοτάκια της σημερινής συνταγής είναι εδώ και πολλά χρόνια στο τετράδιό μου . Την προτίμησα από κάποιες πιο παραδοσιακές συνταγές γιατί τα θεωρώ πιο γιορτινά. Ανέκαθεν όταν τα έφτιαχνα τα ένωνα ανά δύο με υποβρύχιο βανίλια ή μαστίχα δίνοντάς τους πιο γιορτινή όψη. Τελευταία όμως αντικαθιστώ τα λιπαρά στις συνταγές μου με ελαιόλαδο ή όπου δεν γίνεται με μείγμα ελαιολάδου με βούτυρο.
Έτσι έκανα και σε τούτη τη συνταγή, από την οποία έφτιαξα μισή δόση αυτή τη φορά. Τελευταία προσπαθώ να κάνω πιο εύκολα τα πράγματα μειώνοντας τις δόσεις των υλικών ιδιαίτερα στα σκευάσματα που θέλουν χτύπημα, ώστε ακόμη και με το multi να κάνω τη δουλειά μου χωρίς να βάζω πολλά πράγματα στη μέση…
Υλικά
½ κούπα ελαιόλαδο καλής ποιότητας και απαλής γεύσης
½ κούπα βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου
½ κούπα ζάχαρη (και 1-2 κουταλιές ακόμη αν μας αρέσουν τα πολύ γλυκά)
½ κούπα χυμό πορτοκαλιού
3-4 δάκρυα μαστίχας
2 κουταλιές λικέρ μαστίχας
1 κοφτό κουταλάκι σόδα
1 κοφτό κουταλάκι μπέικιν
½ κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις
Προαιρετικά, υποβρύχιο με γεύσης βανίλιας , μαστίχας, ή τριαντάφυλλου για να ενώσουμε τα μπισκοτάκια. Εναλλακτικά, κάποιο άλειμμα σοκολάτας (μερέντα ή νουτέλα) .
Επί το έργον
Βάζουμε στο multi τη ζάχαρη με τους δάκρυα της μαστίχας και τα αλέθουμε . Όταν σιγουρευτούμε ότι έγινε σκόνη, σταματάμε το χτύπημα και προσθέτουμε το λάδι και το βούτυρο.
Χτυπάμε μέχρι να γίνουν κρέμα τα υλικά μας και τα αδειάζουμε με μια σπάτουλα σε μια λεκάνη ανάμειξης .
Προσθέτουμε τον χυμό (μέσα στον οποίο διαλύουμε τη σόδα) και το λικέρ της μαστίχας και ανακατεύουμε με το χέρι ή με τη σπάτουλα.
Προσθέτουμε το αλεύρι (μέσα στο οποίο ανακατεύουμε το μπέικιν) και ζυμώνουμε μόνο όσο χρειάζεται να ενσωματωθεί για να έχουμε μια κανονική ζύμη που να μη κολλά στα χέρια. Μπορεί να χρειαστούν 1-2 κουταλιές ακόμη. Αφήνουμε τη ζύμη να ξεκουραστεί μισή ώρα το λιγότερο.
Απλώνουμε μικρά κομμάτια ζύμης σε επίπεδη επιφάνεια σε πάχος ½ εκατοστού και κόβουμε με κουπ πατ τα μπισκότα μας στα σχήματα που θέλουμε.
Αν τα θέλουμε μονά και δεν σκοπεύουμε να τα ενώσουμε ανά δύο, κάνουμε λίγο πιο παχύ το φύλλο.
Τα ψήνουμε στους 180 βαθμούς (προθερμασμένος φούρνος-μεσαία σχάρα) για 15 περίπου λεπτά, μέχρι να ροδίσουν.
Όταν κρυώσουν ελαφρά τα ενώνουμε ανά δύο με το άλειμμα που προτιμούμε. Τα φυλάσσουμε σε κουτί μπισκότων.
Παρατηρήσεις
1)Για να μετρήσουμε σωστά τα λιπαρά μας, γεμίζουμε μέχρι τη μέση την κούπα μας με ελαιόλαδο, και προσθέτουμε το βούτυρο σε κομματάκια μέχρι να έχουμε μια κούπα. Αν τα θέλουμε νηστίσιμα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε φυτίνη αντί βούτυρο.
2)Αν φτιάξουμε μονά τα μπισκότα μας μπορούμε να τα διακοσμήσουμε με γλάσο βανίλιας .
3)Η ζύμη είναι κάπως τριφτή και δεν ανοίγεται μεγάλο φύλλο. Το πολύ 5-6 μπισκοτάκια κάθε φορά…
4)Αν θέλουμε αλείφουμε την επιφάνεια με λίγο γάλα και πασπαλίζουμε με κρυσταλλική ζάχαρη.
5)Αν δεν έχουμε λικέρ μαστίχας, βάζουμε κάποιο άλλο ποτό και αυξάνουμε λίγο τα δάκρυα μαστίχας. Όπως θα είδατε η αρχική συνταγή έχει μόνο ποτό μαστίχας. Εγώ προσθέτω πάντα και δάκρυα για να έχω πιο ενισχυμένο άρωμα. Μπορούμε αντί δάκρυα να βάλουμε 3-4 σταγόνες μαστιχέλαιο.
6) Και η ανάρτηση αυτή που συνδύασα με την Χίο, ένα ακόμη προορισμό της Aegean, είναι στο πλαίσιο της συμμετοχής μου στα FoodBlogAwards2015 που διοργανώνει το BHMAgourmet. Αν σας αρέσει το blog μου μπορείτε να το ψηφίσετε εδώ:
Ωραία μπισκότα! Αρωματικά!
Καλή επιτυχία και πάλι!