Συνταγή από το τετράδιο της γιαγιάς!
Θα γελάσετε με τη σημερινή ανάρτηση. Είναι η πρώτη φορά που σκέφτηκα να χρησιμοποιήσω κι εγώ την ΑΙ για να στολίσω με μια όμορφη φωτογραφία τη συνταγή μου. Τζίφος! Τόσο φτιαχτή, τόσο έξω από τη δική μου πραγματικότητα φωτογραφία, δεν θα καταδεχόμουν να χρησιμοποιήσω ποτέ. Ξεγέλασμα στους φίλους και τις φίλες της σελίδας θα ήταν. Αν κάποια στιγμή χρησιμοποιήσω τέτοια εικόνα θα σας το πω ρητά και κατηγορηματικά!
Αυτό είναι κάτι που ξέρετε πως δεν το έχω κάνει ποτέ και σε καμιά περίπτωση, και βέβαια δεν θα το κάνω ποτέ. Το site βασίζεται πρωταρχικά στην ποιότητα των συνταγών και δευτερευόντως στο food styling και στην εικόνα. Όχι πως τα υποτιμώ… Κάθε άλλο! Μακάρι να είχα τις ικανότητες που θα εξασφάλιζαν όμορφες εικόνες στις αναρτήσεις μου. Προσπαθώ να βελτιωθώ, αλλά ό,τι βλέπετε κι ό,τι διαβάζετε είναι πάντα δικό μου.
Πώς ξεκίνησε τώρα όλο αυτό; Όταν βρήκα αυτό το τετράδιο-ευρετήριο της γιαγιάς μου έφτιαξα αμέσως τη βασιλόπιτά της για δοκιμή. Προφανώς δεν έκανα διακόσμηση βασιλόπιτας γιατί ήταν εκτός τόπου και χρόνου. Ευτυχώς το μείγμα ήταν πολύ, κι έτσι στο μικρό ταψάκι έβαλα λίγη άχνη και τις κόκκινες χαντρούλες να δείχνει κάπως εορταστικό. Έλεγα πως θα προλάβαινα να την ξαναφτιάξω αλλά δεν… Εκκρεμεί δε ακόμη μια βασιλόπιτα με συνταγή φίλης, αλλά βασιλόπιτες κόβουμε μέχρι τον Φλεβάρη, έτσι δεν είναι 😉 ;
Είπα λοιπόν να φτιάξω μια πιο γιορταστική εικόνα και αναζήτησα κι εγώ ιδέες από την ΑΙ. Τελικά για τους λόγους που προανέφερα στόλισα λίγο τη φωτογραφία μου με μια γιορτινή γιρλάντα και έτσι δεν ξέφυγα από την αλήθεια μου! Εικόνα ΑΙ δεν πήρα, αλλά ωραίες προτάσεις διακόσμησης που μου έδωσε, και προτίθεμαι να τις αξιοποιήσω την παραμονή της Πρωτοχρονιάς που θα ξαναφτιάξω τη βασιλόπιτα (την θέλουμε ολόφρεσκη κι έτσι την φτιάχνω την «τελευταία στιγμή» που λένε). Δείτε εδώ!
Το τετράδιο χρονολογείται τουλάχιστον από τη δεκαετία του 1950 γιατί περιέχει εκτός από τις δικές της και συνταγές από συνυφάδα της που κατοικούσε στην Αθήνα, συνταγές καθαρά αστικής κουζίνας, και έχουν σημειωθεί δίπλα τους ημερομηνίες! Επίσης περιέχει αρκετές χανιώτικες συνταγές γιατί επισκεπτόταν συχνά τον γιο της που κατοικούσε στα Χανιά για αρκετά χρόνια. Όσο για το λατινικό αλφάβητο στο ευρετήριο, προφανώς ήταν απομεινάρι από αποσκευές του γιού της, του θείου μου, καπετάνιου εκείνη την εποχή σε ποντοπόρα καράβια!
Έφτιαξα την πίτα μου με τις ποσότητες που αναγράφονται στο τετράδιο της γιαγιάς μου αντικαθιστώντας τα ποτήρια του νερού με τη δοσομετρική κούπα των 250 ml. Όπως φαίνεται αυτές οι ποσότητες αφορούν ταψί 32 νούμερο οπότε το μείγμα μπήκε σε δυο σκεύη. Μετέτρεψα όμως τις ποσότητες και για ταψί 28 νούμερο και για ταψί 26 νούμερο (εγώ σε 26άρι θα τη φτιάξω μεθαύριο), οπότε αν ενδιαφέρεστε πείτε μου να σας τις δώσω.
Έχουμε και λέμε λοιπόν:
Υλικά
1 κούπα βούτυρο αγελαδινό σε θερμοκρασία δωματίου
1 κούπα πλήρες γάλα
7 μέτρια αυγά
2 κούπες ζάχαρη
1 κούπα ασπρισμένο και καβουρδισμένο αμύγδαλο, χοντροαλεσμένο στο multi
1,5 φακελάκι μπέικιν (30gr)
3 κούπες αλεύρι
Δική μου προσθήκη, 2 κουταλιές κονιάκ (30ml)
Η κούπα μου είναι 250ml
Επί το έργον
Χωρίζουμε τους κρόκους από τα ασπράδια και τα χτυπάμε σε σφικτή μαρέγκα. Σε άλλο μπολ χτυπάμε τους κρόκους με τη ζάχαρη να ασπρίσουν και να αφρατέψουν και προσθέτουμε το βούτυρο συνεχίζοντας το χτύπημα. Προσθέτουμε το γάλα και το κονιάκ, πάντα χτυπώντας το μείγμα. Ανακατεύουμε το αλεύρι με το μπέικιν.
Αφήνουμε το μίξερ και με μια σπάτουλα ενσωματώνουμε στο μείγμα τα αμύγδαλα. Προσθέουμε εναλλάξ σε τρεις δόσεις το αλεύρι και τη μαρέγκα ανακατεύοντας απαλά με τη σπάτουλα για να μη ξεφουσκώσει το μείγμα μας. Αδειάζουμε σε βουτυρωμένο και αλευρωμένο ταψί 32 νούμερο το μείγμα και ψήνουμε σε προθερμασμένο στους 180 βαθμούς φούρνο (αντιστάσεις) για μια ώρα περίπου, σύμφωνα με τις γενικές οδηγίες για κέικ.
Αφήνουμε για 10-15 λεπτά να κρυώσει η πίτα μας και ξεφορμάρουμε. Τη διακοσμούμε σύμφωνα με το γούστο μας!
Παρατηρήσεις
- Όπως βλέπετε, η συνταγή δεν περιλαμβάνει «εκτέλεση». Έτσι ήταν οι περισσότερες συνταγές στα τετράδια της γιαγιάς μου και σε όσα έχω συγκεντρώσει από άλλες νοικοκυρές της περιοχής μου. Θεωρούσαν αυτονόητη την παρασκευή σε κάθε έδεσμα!
- Το βούτυρο υποθέτω ότι ήταν καλής ποιότητας στακοβούτυρο (η γιαγιά μου ήθελε από συγκεκριμένο κατάστημα το βούτυρο) και αργότερα μείγμα βουτύρο και φυτικού λίπους. Εγώ έβαλα αγελαδινό σε πλάκα.
- Ασπρισμένα και καβουρδισμένα αμύγδαλα μπορούμε να βρούμε και στο εμπόριο, σε ενημερωμένα ξηροκαρπάδικα. Γλυτώνουμε χρόνο. Αλλιώς τα ασπρίζουμε και τα καβουρδίζουμε μόνες μας.
- Δείτε και τις υπόλοιπες βασιλόπιτες της σελίδας εδώ και στο μενού για το πρωτοχρονιάτικο τραπέζι που δημοσίευσα σήμερα το πρωί.
-
Μην ξεχάσετε να πάρετε μέρος στον εορταστικό μας διαγωνισμό. Δείτε εδώ τις λεπτομέρειες.
Βαγγελιώ Κασσαπάκη
Η Βαγγελιώ, δημιουργός, υπεύθυνη για το βασικό περιεχόμενο και "ψυχή" του site, είναι μαθηματικός, πτυχιούχος της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του Ε.Α.Π. (Σπουδές στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό) με σεμινάρια και επιμορφώσεις στην "Κρητική Διατροφή" και καταρτισμένη στο πρόγραμμα "Γαστρονομικός Τουρισμός και Διεθνής Γαστρονομία" του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου. Μαγείρισσα με μεράκι και περιέργεια για τα παλιά και τα καινούρια εδέσματα, τα παλιά και τα καινούρια προϊόντα και υλικά που παράγει η Κρήτη αλλά και όλος ο κόσμος. Κυρίως και πάνω από όλα όπως λέει η ίδια, μητέρα και γιαγιά υπέροχων παιδιών και εγγονιών που ευτυχώς έχουν μάθει να εκτιμούν την καλή κουζίνα και τις σωστές πρώτες ύλες!
