Απλή αλλά νόστιμη, γιορτινή αλλά και καθημερινή!
Πολλές από τις πρόσφατες αναρτήσεις στο site-θα το έχετε παρατηρήσει οι πιο τακτικοί επισκέπτες- «πατάνε» πάνω σε παλιές συνταγές, σε συνταγές που έχω ανασύρει από παλιά τετράδια και περιοδικά. Σε μια προσπάθειά μου να τα βάλω σε τάξη και να πετάξω πολλά από αυτά πριν από μερικούς μήνες, έχασα πολύ από τον χρόνο μου ξεφυλλίζοντάς τα και πολύ από το χώρο μου ξαναποθηκεύοντας τα περισσότερα…
Δεν μου έρχεται να τα πετάξω. Τετράδια της οικογένειας και αντίγραφα από παλιά τετράδια φίλων και γειτόνων, περιοδικά ποικίλης ύλης και βέβαια αμέτρητα γαστρονομικά περιοδικά. Με το να σχετίζεται το επάγγελμα της μαμάς μου με μόδα (είχε ένα εργαστήριο πλεκτών και έκανε εμπόριο νημάτων) δεν είναι λίγα και τα περιοδικά μόδας. Όταν τα τακτοποιούσα, διαπίστωσα ότι για μερικά δεν τα θυμόμουν ούτε σαν όνομα! Αφήστε που κι εγώ είχα κολλήσει ένα διάστημα με το ράψιμο κι έχω αμέτρητα burda…
Πού να δείτε πόσα κράτησα τελικά και λόγω των συνταγών… Βιολογικά, δεν θα προλάβω να φτιάξω όσες έχω επισημάνει στις τσακισμένες σελίδες τους, όσες μου έκαναν «κλικ» που λέμε. Πάντως τώρα στις γιορτές, δοκιμάσαμε κάποιες και από τα τετράδια και από τα περιοδικά. Τούτη εδώ είναι από περιοδικό του Ιανουαρίου του 1994 (avandage, ούτε που θυμόμουν ότι υπήρχε τέτοιο περιοδικό!) με γιορτινές συνταγές που όμως υπογραφή δεν έχουν για να κάνω αναφορά στον/η δημιουργό της.
«Χρυσή» λέγεται η δεκαετία του 1990 από κάποιους. Είχαμε όλοι όσοι εργαζόμαστε μεγαλύτερη οικονομική άνεση (ακόμη μεγαλύτερη είχαν και κάποιοι που ΔΕΝ εργαζόταν 😉 ) και μπορούσαμε να ξοδεύουμε και για έντυπα… Δεν είχαμε βλέπετε τότε ούτε internet ούτε social media οπότε η ενημέρωση και η επαφή μας με ό,τι κυκλοφορούσε ήταν εκτός από την τηλεόραση τα περιοδικά και οι εφημερίδες.
Αλλά ας δούμε τη σαλάτα μας με το …πρωτοποριακό για εκείνη την εποχή αβοκάντο, που τώρα όχι μόνο είναι συνηθισμένο, αλλά έγινε και σημαντικό κρητικό προϊόν! Αμφιβάλλω αν την είχα δοκιμάσει πριν 30 χρόνια, ενώ φέτος την έχω φτιάξει ήδη τουλάχιστον τρεις φορές τον τελευταίο μήνα.
Υλικά
Ένα μικρό τρυφερό μαρούλι
1 μεγάλο αβοκάντο
1-2 τρυφερά πράσινα κρεμμυδάκια
2-3 κλαράκια άνηθο
1 μέτριο πορτοκάλι
10-20 καρύδια
3-4 φέτες μαλακό κίτρινο τυρί
2 φέτες αλλαντικό της επιλογής μας
3-4 κουταλιές ελαιόλαδο
2 κουταλιές χυμό λεμονιού
Αλάτι, και προαιρετικά λίγο πιπέρι
Επί το έργον
Πλένουμε πολύ καλά το μαρούλι και το αφήνουμε να στραγγίξει. Το ψιλοκόβουμε σε σαλατιέρα και πάνω του ψιλοκόβουμε τον άνηθο, το κρεμμυδάκι καιτο αβοκάντο σε κυβάκια. Καθαρίζουμε το πορτοκάλι όπως φαίνεται στη φωτογραφία βγάζοντας και τις εξωτερικές λευκές μεμβράνες και το κόβουμε σε όγδοα και μετά σε μικρές φετούλες.
Κόβουμε με γιορτινά κουπ πατ το τυρί και το αλλαντικό και ό,τι περισσέψει από τις φέτες το ψιλοκόβουμε στη σαλάτα μας. Αλατοπιπερώνουμε και ανακατεύουμε.Προσθέτουμε και τις «πεταλούδες» των καρυδιών. Περιχύνουμε με το ελαιόλαδο και το λεμόνι, γαρνίρουμε με τα τυράκια και τα αλλαντικά που έχουμε κόψει και σερβίρουμε!
Παρατηρήσεις
- Η αρχική συνταγή ήθελε γκρέιπ φρουτ αλλά επειδή δεν είναι συμβατό με φαρμακευτική αγωγή για θυρεοειδή το αποφεύγω…
- Δεν υπήρχαν άνηθος και κρεμμυδάκι, αλλά τα πρόσθεσα γιατί εμείς αγαπούμε τον συνδυασμό τους με το μαρούλι.
- Αντί για το απλό ντρέσινγκ με το λεμονόλαδο, μπορούμε να προσθέσουμε κάποιο πιο γαλακτοποιημένο και κρεμώδες αλλά θεωρώ ότι οι γεύσεις των υλικών της σαλάτας δεν χρειάζονται κάτι πιο σύνθετο.
- Τα γιορτινά αστεράκια θα μπορούσαν να είναι καρδούλες για τον Βαλεντίνο, λουλουδάκια για τις γιορτές της Άνοιξης και ψαράκια για τα τραπεζώματα του καλοκαιριού με άλλες πρασινάδες. Γι αυτό τη λέω γιορτινή και όχι χριστουγεννιάτικη τη σαλάτα μου.
Μην ξεχάσετε να λάβετε μέρος στον εορταστικό μας διαγωνισμό! Λεπτομέρειες εδώ!
Βαγγελιώ Κασσαπάκη
Η Βαγγελιώ, δημιουργός, υπεύθυνη για το βασικό περιεχόμενο και "ψυχή" του site, είναι μαθηματικός, πτυχιούχος της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του Ε.Α.Π. (Σπουδές στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό) με σεμινάρια και επιμορφώσεις στην "Κρητική Διατροφή" και καταρτισμένη στο πρόγραμμα "Γαστρονομικός Τουρισμός και Διεθνής Γαστρονομία" του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου. Μαγείρισσα με μεράκι και περιέργεια για τα παλιά και τα καινούρια εδέσματα, τα παλιά και τα καινούρια προϊόντα και υλικά που παράγει η Κρήτη αλλά και όλος ο κόσμος. Κυρίως και πάνω από όλα όπως λέει η ίδια, μητέρα και γιαγιά υπέροχων παιδιών και εγγονιών που ευτυχώς έχουν μάθει να εκτιμούν την καλή κουζίνα και τις σωστές πρώτες ύλες!
