Αρωματική σούπα με φάβα

Με κύμινο, πάπρικα, κουρκουμά, για αναπάντεχα νόστιμο αποτέλεσμα!

Πριν αρχίσω τις εορταστικές αναρτήσεις, είπα να δημοσιεύσω μερικές καθημερινές συνταγές, μιας και οι περισσότεροι τρέχουν ακόμη στον ρυθμό της καθημερινότητας ακόμη κι αν έχουν στολιστεί τα σπίτια και οι πόλεις τους. Αυτό λοιπόν το πιάτο πιστεύω ότι θα αρέσει σε όσους το δοκιμάσουν. Εμείς πάντως θα το καθιερώσουμε ως χειμωνιάτικη εκδοχή της φάβας.

Η ιδέα προέκυψε βλέποντας διάφορα ανατολίτικα βίντεο με παρόμοιες σούπες, που όμως είχαν βάση τις κόκκινες φακές. Επειδή οι κόκκινες φακές δεν είναι από τα όσπρια που έχω πάντα στο σπίτι, είπα να δοκιμάσω μια παραλλαγή με φάβα, προσαρμόζοντας βέβαια χρόνους και κυρίως υλικά στα καθ’ ημάς. Κράτησα μόνο τον κουρκουμά για να δώσω μια νότα ανατολίτικη στη σούπα μου.

Έβαλα να βράσει φάβα με τον κλασικό τρόπο, το σκέτο νεράκι, με σκοπό να χρησιμοποιήσω τη μισή για τη σούπα και την άλλη μισή να τη συνεχίσω με τον δικό μας, κλασικό τρόπο. Δεν ήθελα να διακινδυνέψω να μείνουμε νηστικοί ;-). Βλέποντας τη διαδικασία ο σύζυγος με ρώτησε τι σκοπεύω να φτιάξω κι όταν του είπα, απεφάνθη: «Α, έτσι περίπου την έφτιαχνε η γιαγιά μου, σούπα, όχι κρέμα που τη φτιάχνετε εσείς, αλλά με σύβραση. Καλά εκείνη όλα τα όσπρια με σύβραση τα έφτιαχνε».

Όπου η γιαγιά του από την Πυλαία Θεσσαλονίκης (την πρόλαβα κι εγώ), και σύβραση το τσιγάρισμα κρεμμυδιού με ελαιόλαδο χωριστά. Προστίθεται στην κατσαρόλα στο τέλος. Είχα δοκιμάσει φασολάδα έτσι στο σπίτι της πεθεράς μου, αλλά όχι φάβα! Ξεθάρρεψα όμως ότι θα γίνει κάτι καλό και οικείο, όποτε έφτιαξα περισσότερη σούπα απ’ όση σκόπευα στην αρχή.

Πραγματικά εξαιρετική. Μας άρεσε, σε σημείο που και την υπόλοιπη φάβα την καταναλώσαμε ως σούπα άλλη μέρα! Υπέροχη, χειμωνιάτικη παραλλαγή του έτσι κι αλλιώς αγαπημένου οσπρίου που ούτε μας πειράζει, ούτε θέλει μούσκεμα αποβραδίς! Θεώρησα ότι σήμερα είναι μια κατάλληλη μέρα για να δημοσιεύσω τη συνταγή μιας και πολλοί από μας συνηθίζουμε τα όσπρια τις Τετάρτες.