Ένα εξαιρετικό και ελαφρύ γλυκό εποχής!
Σας έλεγα στην προηγούμενη ανάρτηση ότι φέτος, στο τέλος του περασμένου μήνα, επισκεφτήκαμε για λίγες μέρες το Βερολίνο. Η εκδρομή περιελάμβανε και τη Δρέσδη και τη Λειψία και μπορώ να πω πως την ευχαριστηθήκαμε πάρα πολύ. Και οι τρεις πόλεις μας άρεσαν πολύ και ως προς την εμφάνισή τους και προς την οργάνωση και το επίπεδο ζωής. Είχαμε την τύχη να είναι πολύ καλός ο καιρός τις μέρες του ταξιδιού μας και η εμπειρία της επίσκεψης ήταν ακόμη καλύτερη!
Παρόλο που οι μέρες δεν ήταν πολλές, ήταν πολύ γεμάτες. Έτσι προλάβαμε να δούμε πολλά πράγματα. Οι πολύ καλές δημόσιες συγκοινωνίες μας επέτρεψαν να επισκεφτούμε όλα σχεδόν τα «διάσημα» τοπόσημα της γερμανικής πρωτεύουσας. Δεν θα αναφερθώ στους θησαυρούς του «νησιού των Μουσείων» (πώς αλήθεια βρέθηκαν στη Γερμανία και τούτοι;) και των άλλων μουσείων, ούτε στα υπέροχα κλασικά και μοντέρνα κτήρια, ούτε στα καταπράσινα πάρκα και αλσύλια (από τις πόλεις με το περισσότερο πράσινο είναι το Βερολίνο), ούτε στους πεντακάθαρους δρόμους και πλατείες. Ο ξεναγός μας ήταν άριστος και τα απολαύσαμε (και πεζοί πολλά απ’ αυτά). Να πάτε όσοι ταξιδεύετε…
Και βέβαια, εξαιρετικές αγορές υπαίθριες και κλειστές, πολύ ωραία καταστήματα πολλά από τα οποία όχι μόνο δεν ήταν πανάκριβα αλλά μάλλον πιο οικονομικά από αντίστοιχα δικά μας. Δεν μιλάω βέβαια για το διάσημο KA-DE-WE, εκεί τα περισσότερα είδη δεν ήταν για το δικό μας βαλάντιο, αλλά επειδή ήταν εποχή εκπτώσεων κάτι «τσιμπήσαμε» κι από κει. Θα σας το δείξω σε άλλη ανάρτηση ;-). Τι σου είναι όμως η εμπειρία σ’ αυτόν τον όροφο με τους γαστρονομικούς θησαυρούς απ’ όλο τον κόσμο! Βέβαια, είναι ένας χώρος να μη θέλεις να φύγεις αν είσαι γαστρίμαργος ή λιχούδης ή αν σ’ ενδιαφέρει η διεθνής γαστρονομία! Παρεμπιπτόντως, δεν ξέρω αν φαίνεται στο κολάζ η τιμή του ελαιολάδου με τις πιπεριές. Εκατόν επτά (107!) ευρώ το κιλό παρακαλώ!
Η σημερινή λοιπόν συνταγή είναι από τα γερμανικά βιβλία και περιοδικά με συνταγές που προμηθεύτηκα από το Βερολίνο. Ευτυχώς βρήκα εκδόσεις με γερμανικές συνταγές στα αγγλικά. Για τα περιοδικά θα δουλέψει το google translation ;-). Η γερμανική κουζίνα μας άρεσε και θέλω να δοκιμάσω συνταγές τους με δικά μας υλικά. Στο Βερολίνο φάγαμε καλά! Λουκάνικα, σνίτσελ, σαλάτες, πιάτα με πατάτες, υπέροχα γλυκά (πολλά με μήλα) και βέβαια εξαιρετικές σοκολάτες και …μπύρες! Αυτήν όμως εδώ τη συνταγή δεν θα τη βάλω στη στήλη με τα “εισαγόμενα” μιας και οι κομπόστες είναι και δικό μας “ξαρέσκι”!
Αλλά ας πάμε στη συνταγή… Την είδα στο βιβλίο (και σε ένα από τα περιοδικά που προανέφερα) και φυσικά την έψαξα στο internet σε γερμανικά sites. Πάνω κάτω ίδια υλικά παντού, αλλά διαφορετικές αναλογίες όπως συμβαίνει συχνά. Την έχω φτιάξει ήδη δυο φορές (για μαρμελάδα πήγαιναν τα δαμάσκηνά μου, αλλά έκλεψε την παράσταση…), μια με κρασί και μια με χυμό και θα σας δώσω τις αναλογίες της δικής μου παρασκευής. Δείτε και στις παρατηρήσεις κάποιες λεπτομέρειες…
Υλικά
500 gr ώριμα αλλά γερά δαμάσκηνα
100-150gr ζάχαρη (δείτε παρατηρήσεις)
1 ξυλάκι κανέλας περίπου 5
4-5 καρφάκια γαρύφαλλο
375 ml (1,5 δοσομετρική κούπα) κόκκινο κρασί ή χυμό φρούτου (δείτε παρατηρήσεις)
Επί το έργον
Πλένουμε τα δαμάσκηνα και τα αφήνουμε να στραγγίξουν. Τα ανοίγουμε στα δύο και αφαιρούμε το κουκούτσι. Τα πασπαλίζουμε με τη ζάχαρη και τα αφήνουμε να μείνουν περίπου 2 ώρες. Τα βάζουμε σε κατσαρόλα με το υγρό της επιλογής μας (κρασί ή χυμό) και τα αρωματικά, και ανάβουμε το μάτι.
Μόλις πάρει βράση η κομπόστα μας, χαμηλώνουμε σε μέτρια τη θερμοκρασία και βράζουμε για 15 λεπτά περίπου. Τη βάζουμε σε αποστειρωμένα ζεστά βάζα τα οποία αναποδογυρίζουμε μέχρι να κρυώσουν εντελώς. Αυτό φυσικά, αν θέλουμε να τη διατηρήσουμε, αλλιώς μετά που θα κρυώσει τη βάζουμε σε ένα μπολ στο ψυγείο.
Παρατηρήσεις
- Η ποσότητα της ζάχαρης εξαρτάται από το πόσο γλυκό είναι το κρασί μας ή ο χυμός που θα χρησιμοποιήσουμε. Μια ενδιάμεση ποσότητα ίσως είναι πιο κατάλληλη για κάθε περίπτωση.
- Οι περισσότερες συνταγές που είδα –όταν δεν είναι με κρασί- είναι με χυμό μήλου. Εγώ έβαλα χυμό βύσσινο του εμπορίου γιατί ήθελα να μείνει το χρώμα σκούρο. Υπόψιν ότι στην εμφάνιση δεν διαφέρουν καθόλου οι δικές μου! Η σκέτη στις φωτογραφίες είναι με τον χυμό, και με το γιαούρτι είναι με το κρασί. Βέβαια μπορεί να είναι καλό και με χυμό μήλου αλλά δεν το έχω δοκιμάσει.
- Και οι δυο συνταγές στα χαρτιά μου, δίνουν λιγότερο χρόνο βρασμού. Η μια 8 και η άλλη 10 λεπτά. Μου φάνηκε λίγος. Και τις δυο φορές έβρασα την κομπόστα μου περίπου 15 λεπτά ίσως και 2 λεπτά παραπάνω τη δεύτερη φορά γιατί ήταν πιο σκληρά τα δαμάσκηνα.
- Ο χρόνος διατήρησης που αναφέρεται στις συνταγές είναι πάνω κάτω 6 μήνες με διατήρηση στο ψυγείο μετά το άνοιγμα της κομπόστας. Τι να σας πω… Εμείς την τελειώσαμε και τις δυο φορές σε 2-3 μέρες. Ταιριάζει τέλεια με γιαούρτι και κρέμες και παγωτά και είναι υπέροχη ακόμη και σκέτη!
Βαγγελιώ Κασσαπάκη
Η Βαγγελιώ, δημιουργός, υπεύθυνη για το βασικό περιεχόμενο και "ψυχή" του site, είναι μαθηματικός, πτυχιούχος της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του Ε.Α.Π. (Σπουδές στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό) με σεμινάρια και επιμορφώσεις στην "Κρητική Διατροφή" και καταρτισμένη στο πρόγραμμα "Γαστρονομικός Τουρισμός και Διεθνής Γαστρονομία" του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου. Μαγείρισσα με μεράκι και περιέργεια για τα παλιά και τα καινούρια εδέσματα, τα παλιά και τα καινούρια προϊόντα και υλικά που παράγει η Κρήτη αλλά και όλος ο κόσμος. Κυρίως και πάνω από όλα όπως λέει η ίδια, μητέρα και γιαγιά υπέροχων παιδιών και εγγονιών που ευτυχώς έχουν μάθει να εκτιμούν την καλή κουζίνα και τις σωστές πρώτες ύλες!
