Υπέροχα νηστίσιμα κουλουράκια!
Ακόμη μια συνταγή από φίλη της σελίδας σήμερα στο site. Η κυρία Νησωτάκη, μου έστειλε μια αρκετά μεγάλη συνταγή παραδοσιακών συνταγών εδώ και αρκετό καιρό και την ευχαριστώ ιδιαίτερα και από δω. Συν τω χρόνω λοιπόν θα δημοσιευτούν κι άλλες συνταγές της και θα διαπιστώσετε πόσο καλοδιαλεγμένες είναι.
Δασκάλα και η ίδια, είναι πολύ αναλυτική και ακριβής στις περιγραφές της κι αυτό διευκολύνει στη δημιουργία τους. Διάλεξα να δημοσιεύσω ετούτη εδώ, ως πολύ επίκαιρη λόγω της νηστείας του Δεκαπενταύγουστου. Θα μου πείτε, υπάρχουν αρκετές συνταγές με λαδερά κουλουράκια στο site για όποιον θέλει να φτιάξει, και βέβαια δεν θα έχετε άδικο!
Θα μου πείτε επίσης ότι μπορούμε και με άλλες ζύμε να πλάσουμε πολύ μικρά βουτήματα. Εδώ θα διαφωνήσω. Ίσως με κάποιες αλλά όχι με όλες. Πολλές φορές η υφή της ζύμης, που βέβαια εξαρτάται από τις αναλογίες και το είδος των υλικών, δεν επιτρέπει κάποια μεγέθη και κάποια σχέδια. Τούτη ήταν εύπλαστη και έτσι έφτιαξα και ραβδάκια και στρογγυλά κουλουράκια μικρού μικρού μεγέθους (με την ποσότητα ζύμης που είχαν τα ραβδάκια έφτιαξα και τα κουλουράκια).
Όμως αυτά εδώ έχουν την …πρωτοτυπία του ιδιαίτερα μικρού μεγέθους που τα κάνει πολύ «χαριτωμένα» στο σερβίρισμα και –δυστυχώς- ανοικονόμητα στο φάγωμα. Τραγανά σαν στραγαλάκια που λέει ο λόγος, τρώγονται με τις χούφτες κι όχι με το κομμάτι! Είναι όμως της υπομονής! Ιδανικά αν υπάρχουν παιδάκια στο σπίτι για να τα πλάσετε μαζί τους. Τα μικρά χεράκια τους θα παίρνουν τη σωστή ποσότητα ζύμης και θα το ευχαριστηθούν πολύ!
Εγώ μετά το δεύτερο ταψί, κι επειδή έτυχε άλλη δουλειά, πρόσθεσα το σουσάμι στη ζύμη (είχε στεγνώσει σχεδόν) και έκοψα τα υπόλοιπα με το κουπ πατ που σας έδειξα στα στειακά κουλουράκια. Δείτε εδώ, στην παρακάτω φωτογραφία, την «τάξη μεγέθους» των σημερινών, για να καταλάβετε για τι πράγμα μιλάμε.
Παρόλο λοιπόν που έφτιαξα τη μισή δόση της αρχικής συνταγής (οι ποσότητες που δίνω στα υλικά είναι οι μισές από εκείνες που μου γράφει η αγαπητή φίλη), έγιναν αρκετά. Ε, όποιος μπορεί να σταματήσει σε 1-2 θα τα δοκιμάσει χωρίς τύψεις. Για τους υπόλοιπους συνιστώ …αυτοσυγκράτηση!
Υλικά
400ml ελαιόλαδο
220gr ζάχαρη
1ooml πορτοκαλάδα
1ooml αλουσιά (δείτε παρατηρήσεις με τι την αντικαθιστούμε)
30ml κονιάκ ή άλλο ποτό
½ κουταλάκι κανέλα
½ κουταλάκι γαρύφαλλο τριμμένο
1 σωληνάριο βανιλίνη
Ξύσμα πορτοκαλιού
3 κουταλιές μπέικιν (45ml)
Περίπου 900gr αλεύρι
Για το τύλιγμα, περίπου 250gr σουσάμι+1 κουταλιά ζάχαρη
Το κουταλάκι μου είναι 5ml και η κουταλιά μου 15ml (δοσομετρικά)
Επί το έργον
Ζυμώνουμε με το συνηθισμένο τρόπο το ζυμάρι μας: ανακατεύουμε ελαιόλαδο, ζάχαρη αλουσιά, πορτοκαλάδα, αρωματικά, και προσθέτουμε το αλεύρι μέσα στο οποίο είναι ανακατεμένο το μπέικιν. Ζυμώνουμε ίσα να ενσωματωθούν και αφήνουμε τη ζύμη να ξεκουραστεί κανένα μισάωρο.
Πλένουμε το σουσάμι και το βάζουμε σε στραγγιστήρι. Όταν στεγνώσει λίγο, το ανακατεύουμε με ζάχαρη. Πλάθουμε τα βουτήματά μας, ραβδάκια ή κουλουράκια όσο μπορούμε μικρά, στο μέγεθος του μικρού μας δάκτυλου.
Τα αραδιάζουμε σε ταψί στρωμένο με χαρτί ψησίματος και τα ψήνουμε σε προθερμασμένο στους 170-180 βαθμούς φούρνο (αντιστάσεις), στη μεσαία σχάρα, μέχρι να ροδίσουν πάνω και κάτω (25-30 λεπτά).
Γίνονται τραγανά και διατηρούνται αρκετές μέρες. Για να μη πάρουν υγρασία τα διατηρούμε σε κουτί ή μπολ που κλείνει καλά.
Παρατηρήσεις
- Όπως έχω διαπιστώσει με πολλές δοκιμές, η καλύτερη εναλλακτική για την αλουσιά (αλυσίβα) είναι το ανθρακούχο νερό. Σας είχα ενημερώσει στη συνταγή για πολύ υγιεινά κρίθινα κουλουράκια και από τότε χρησιμοποιώ το ανθρακούχο νερό στη θέση της αλουσιάς που και για μένα είναι δυσεύρετη…
- Η πορτοκαλά στις παλιές συνταγές, όλο το καλοκαίρι ήταν αραιωμένη «του μπουκαλιού». Τώρα μπορούμε να βάλουμε χυμό. Εγώ έβαλα από μπουκάλι επειδή δεν είχα πορτοκάλι οπότε και αντί για ξύσμα πορτοκαλιού έβαλα ξύσμα λεμονιού.
- Το σουσάμι μπορεί να είναι αποφλοιωμένο ή αναποφλοίωτο. Στα δικά μου εδώ είναι αποφλοιωμένο.
- Οι μετρήσεις στην αρχική συνταγή ήταν με τα συνήθη οικιακά φτυτζάνια και νεροπότηρα, κι εγώ τις μετέτρεψα σε ml με τη δοσομετρική μου φλυτζάνα. Αν σας εξυπηρετεί η μέτρηση με κλασικά νεροπότηρα, πείτε μου. Η κυρία Νησωτάκη μου είπε ότι το νεροπότηρό της είναι 200ml.
Βαγγελιώ Κασσαπάκη
Η Βαγγελιώ, δημιουργός, υπεύθυνη για το βασικό περιεχόμενο και "ψυχή" του site, είναι μαθηματικός, πτυχιούχος της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του Ε.Α.Π. (Σπουδές στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό) με σεμινάρια και επιμορφώσεις στην "Κρητική Διατροφή" και καταρτισμένη στο πρόγραμμα "Γαστρονομικός Τουρισμός και Διεθνής Γαστρονομία" του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου. Μαγείρισσα με μεράκι και περιέργεια για τα παλιά και τα καινούρια εδέσματα, τα παλιά και τα καινούρια προϊόντα και υλικά που παράγει η Κρήτη αλλά και όλος ο κόσμος. Κυρίως και πάνω από όλα όπως λέει η ίδια, μητέρα και γιαγιά υπέροχων παιδιών και εγγονιών που ευτυχώς έχουν μάθει να εκτιμούν την καλή κουζίνα και τις σωστές πρώτες ύλες!
