Τη λες και εναλλακτική φανουρόπιτα!
Πριν από 1,5 περίπου μήνα που έφτιαξα αυτήν την πίτα για πρώτη φορά, την ξεκίνησα ομολογουμένως για φανουρόπιτα. Στο δρόμο όμως είδα ότι δεν είχα καρύδια, αλλά μπόλικη καρύδα! Κι επειδή όλοι στην οικογένεια είμαστε λάτρεις της, είπα να φτιάξω μια «εναλλακτική» φανουρόπιτα εκείνη τη φορά, δεν θα πήγαινε σε εκκλησία.
Είχα μάλιστα εδώ και τη μικρή μου εγγονή (εξ αυτής και ο στολισμός με την “ασορτί με το καλαμάκι μου” κορδέλα…), που συμμετείχε με χαρά στην παρασκευή της. Έτσι μάλιστα που δεν χρησιμοποιήσαμε ούτε μίξερ ούτε πολλά πολλά άλλα εργαλεία, μπορώ να πω πως πιο πολύ δική της παρά δική μου ήταν η εκτέλεση… Τη μελετήσαμε σαν φανουρόπιτα. Όταν κάνω κάτι τέτοιες …παρεκτροπές σε φανουρόπιτες, έχω σαν άλλοθι τη συμβουλή της καλής μου γειτόνισσας που περιγράφω σε μια άλλη φανουρόπιτα. Μη μου πείτε πως δεν έχουν βάση οι ισχυρισμοί της…
Το αποτέλεσμα μας άρεσε πολύ, και όπως δεν έχει ούτε βούτυρο ούτε αυγά, την έφτιαξα 2-3 φορές γιατί είναι ό,τι πρέπει για πρωϊνό ακόμη και γι αυτούς που αποφεύγουν αυτά τα σχετικά βαριά υλικά για διάφορους λόγους. Έφτιαξα βέβαια και ένα άλλο κέικ με ινδοκάρυδο και …πλήρη λιπαρά για τα παιδιά, αλλά αυτό στα προσεχή, θα χρειαστεί σε λίγο που ανοίγουν τα σχολεία.
Ας δούμε λοιπόν την εναλλακτική μου φανουρόπιτα, αν δεν σας αποθαρρύνουν τα διαφορετικά υλικά της, θα την απολαύσετε. Άλλωστε δεν είναι ανάγκη να την πούμε φανουρόπιτα. Μια ωραία υγιεινή νηστίσιμη πίτα είναι, έτσι κι αλλιώς! Αν βάλετε τη λέξη φανουρόπιτα πάνω δεξιά στην αναζήτηση του site, θα σας βγάλει σε πιο αυθεντικές συνταγές!
Υλικά
180ml (3/4 κούπας) ελαιόλαδο
300-330gr (1,5 κούπα) ζάχαρη
250ml (1 κούπα) πορτοκαλαδα
1 κουταλακι κανέλα
70gr (1/2 κούπα) σταφίδες
80gr (1 κούπα) ινδοκάρυδο
125ml (1/2 κούπα) χλιαρό νερό
420gr (3 κούπες) αλεύρι για όλες τις χρήσεις
20gr (4 κουταλάκια) μπέικιν
Η κούπα μου είναι 250ml και το κουταλάκι μου δοσομετρικό 5ml
Επί το έργον
Μουσκεύουμε για κανένα μισάωρο τις σταφίδες στο χλιαρό νερό. Ανάβουμε τον φούρνο στους 180 βαθμούς (αντιστάσεις). Σε μπολ ανάμειξης ανακατεύουμε το ελαιόλαδο με τη ζάχαρη και προσθέτουμε την πορτοκαλάδα, τις μουσκεμένες σταφίδες (μαζί με το νερό) και την κανέλα.
Ανακατεύουμε να λιώσει λίγο η ζάχαρη (με το χέρι ή με αυγογδάρτη), και προσθέτουμε το ινδοκάρυδο και το αλεύρι μέσα στο οποίο έχουμε ανακατέψει το μπέικιν. Αδειάζουμε το μείγμα σε σκεύος 28 νούμερο (λαδωμένο και αλευρωμένο αν χρειάζεται) και ψήνουμε την πίτα μας στη σχάρα που είναι λίγο πιο κάτω από τη μεσαία, για 60-70 λεπτά ανάλογα με τον φούρνο. Ακολουθούμε τις γενικές οδηγίες για κέικ.
Παρατηρήσεις
- Πασπάλισα την πίτα με σουσάμι στην παρασκευή των φωτογραφιών κι έτσι τα υλικά έγιναν 10. Μπορούμε να αντικαταστήσουμε το αλεύρι για όλες τις χρήσεις με αλεύρι που φουσκώνει μόνο του και να παραλείψουμε το μπέικιν, ή να παραλείψουμε την κανέλα (η καρύδα το αρωματίζει αρκετά…). Είδατε η κυρία Ελένη 😉 ;
- Η πορτοκαλάδα μου ήταν απλή πορτοκαλάδα του εμπορίου (δεν βρίσκω συχνά πορτοκάλια αυτήν την εποχή στην περιοχή που είμαστε). Επειδή είναι ήδη γλυκιά, έβαλα 300 γραμμάρια ζάχαρη (1-2 κουταλιές λιγότερη από 1,5 κούπα). Αυτήν την εποχή οι παλιότερες συνταγές θέλουν αραιωμένη συμπυκνωμένη πορτοκαλάδα του εμπορίου. Αργότερα που θα έχουμε πορτοκάλια θα βάζω 1,5 κούπα.
- Αν θέλουμε να συνεχίσουμε τις παρεμβάσεις, μπορούμε να προσθέσουμε κάποιον ξηρό καρπό. Θα πρότεινα αμύγδαλα ή κάσιους. Ταιριάζουν πολύ με το ινδοκάρυδο.
- Σε άλλη ζύγιση 1 κούπα καρύδα μου βγήκε 90gr. Έχει κι εδώ να κάνει με την υγρασία του περιβάλλοντος και το πόσο στεγνό είναι το υλικό μας. Πάντως δεν επηρέασε το αποτέλεσμα.
Βαγγελιώ Κασσαπάκη
Η Βαγγελιώ, δημιουργός, υπεύθυνη για το βασικό περιεχόμενο και "ψυχή" του site, είναι μαθηματικός, πτυχιούχος της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του Ε.Α.Π. (Σπουδές στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό) με σεμινάρια και επιμορφώσεις στην "Κρητική Διατροφή" και καταρτισμένη στο πρόγραμμα "Γαστρονομικός Τουρισμός και Διεθνής Γαστρονομία" του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου. Μαγείρισσα με μεράκι και περιέργεια για τα παλιά και τα καινούρια εδέσματα, τα παλιά και τα καινούρια προϊόντα και υλικά που παράγει η Κρήτη αλλά και όλος ο κόσμος. Κυρίως και πάνω από όλα όπως λέει η ίδια, μητέρα και γιαγιά υπέροχων παιδιών και εγγονιών που ευτυχώς έχουν μάθει να εκτιμούν την καλή κουζίνα και τις σωστές πρώτες ύλες!
