Κολοκύθα γλυκό του κουταλιού, χωρίς ασβεστόνερο!

Φθινοπωρινό  γλυκό στο  χρώμα του ήλιου!

Χωρίς αμφιβολία ένα από τα βασικά υλικά του μήνα είναι η κολοκύθα. Και από παράδοση και από την εσχάτως προκύψασα μόδα του halloween.  Έτσι για το καλωσόρισμα του  Νοέμβρη σήμερα, επέλεξα το γλυκό του κουταλιού με τη γλυκοκολοκύθα που χρησιμοποίησα και για το προχθεσινό στιφάδο. Γιατί δεν έγινε βέβαια όλη η γλυκοκολοκύθα στιφάδο!  Και τηγανίσαμε, και ψήσαμε και γλυκό κάναμε!

Χρόνια είχα να κάνω γλυκό κολοκύθα. Πέρυσι το επιχείρησα ξανά.  Δεν είναι και πολύ εύκολο στις μέρες μας να έχεις όποτε θέλεις ασβέστη για το ασβεστόνερο  που χρειάζονται μερικά γλυκά του κουταλιού. Εγώ δεν το φοβάμαι το ασβεστόνερο αλλά δεν έχω συχνά ασβέστη και μάλιστα με όσα ακούγονται ότι δεν υπάρχει πια ολοκάθαρος ασβέστης αλλά σκευάσματα με διάφορες προσμίξεις  επιχειρώ να πειραματιστώ στην παρασκευή των γλυκών μου χωρίς ασβεστόνερο.

Το καλοκαίρι την πάτησα με το βερίκοκο, το εγχείρημα απέτυχε και έτσι το γλυκό κατέληξε μαρμελάδα. Αλλά η κολοκύθα πέρυσι και φέτος έγινε όπως την ήθελα! Φέτος μάλιστα ακόμη καλύτερη από πέρυσι με την διαδικασία που πρόσθεσα!

Η παρασκευή μου «πάτησε» στη μηλέικη διαδικασία.  Στη Μήλο το γλυκό κολοκύθι-το κουφέτο όπως το αποκαλούν- είναι το γλυκό των γάμων και της χαράς κι έχουν μεγάλη εμπειρία και παράδοση στην παρασκευή του. Έχουμε την τύχη να συμπεθεριάσουμε με τη Μήλο και μάλιστα οι συμπεθέροι μας να είναι ονομαστοί για τα μαγειρέματα και τις συνταγές τους στο νησί! Έτσι έχω δοκιμάσει το αυθεντικό κουφέτο και δυο χρόνια πειραματίζομαι μ’ αυτή την συνταγή.

Βέβαια, όσοι φτιάχνουν γλυκά  ξέρουν πως δεν είναι μόνο η συνταγή αλλά και η πρώτη ύλη! Οι κολοκύθες της Μήλου είναι μια πολύ ιδιαίτερη ποικιλία κι έτσι δεν ήξερα πώς θα συμπεριφερθούν οι δικές μας χωρίς ασβέστη. Όπως είπα όμως παραπάνω φέτος ειδικά  μπορώ να πω πως έγινε τέλειο για τα δικά μου μέτρα και σας προτείνω τη μέθοδο!

Το περυσινό σε μπαλίτσες!