Ένα πιάτο εποχής γεμάτο αρώματα και γεύσεις!
Απλά υλικά, για κάποιους ίσως δυσεύρετα (αλλά με εύκολες αντικαταστάσεις), για ένα πιάτο γεμάτο άρωμα Κρήτης! Ζεστή σαλάτα, ορεκτικό, συνοδευτικό. Όπως νομίζετε!
Η λήξη του διαγωνισμού ( για τον οποίο έχουν υποθέτω ενημερωθεί όλοι οι επισκέπτες της σελίδας μου) πλησιάζει και το αφιέρωμα στους προορισμούς Aegean δεν θα μπορούσε παρά να περιέχει τις άλλες δυο πόλεις της Κρήτης που ανήκουν σ’ αυτούς. Εκτός από το Ηράκλειο, η Aegean μας ταξιδεύει στα Χανιά και στη Σητεία και φυσικά, με αφετηρία τα αεροδρόμιά τους σε όλο το νησί!
Σήμερα λοιπόν θα σας ξαναγυρίσω στο νησί μου, και συγκεκριμένα στη Σητεία, την πιο ανατολική μας πόλη . Προορισμός εκ των ων ουκ άνευ για όσους θέλουν να λένε ότι ταξίδεψαν στην Κρήτη.
Η γενέτειρα του Βιτσέντζου Κορνάρου, του πιο γνωστού εκπρόσωπου της κρητικής λογοτεχνίας ( με γνωστότερα έργα τον Ερωτόκριτο και τη Θυσία του Αβραάμ) , είναι μια κομψή και φινετσάτη πόλη που όλοι οι κρητικοί αγαπούμε. Θεωρείται επίσης πατρίδα του Μύσωνα, ενός από τους 7 σοφούς.
Σημαντικό λιμάνι κατά τη Βυζαντινή περίοδο και την Ενετοκρατία, η Σητεία είχε πολλά κάστρα και οχυρωματικά έργα καθώς ήταν υπό τη μόνιμη απειλή πειρατών λόγω της θέσης της. Μάλιστα , το κάστρο Καζάρμα έχει αναστηλωθεί και είναι ανοικτό στο κοινό τα τελευταία χρόνια.Οι επισκέπτες της Σητείας πρέπει να επισκεφτούν τα μουσεία της, τον αρχαιολογικό χώρο της Ζάκρου, τη Μονή Τοπλού και τη μονή Καψά, και οπωσδήποτε το περίφημο φοινικόδασος στο Βάι σε απόσταση 20 km από την πόλη. Στο επίσημο site του Δήμου Σητείας θα βρείτε πολλές πληροφορίες για την πόλη και την περιοχή. Στα καθ’ ημάς τώρα…
Όταν επέλεξα τη Σητεία για την σημερινή ανάρτηση, δεν ήξερα τι να πρωτοδιαλέξω να σας παρουσιάσω. Είναι τόσο πλούσια η γαστρονομία της περιοχής και τόσο εκλεπτυσμένη σε σχέση με την υπόλοιπη κρητική γαστρονομία η μαγειρική και κυρίως η ζαχαροπλαστική των Στειακών, που δεν μπόρεσα να καταλήξω σε συνταγή.
Βέβαια υπάρχουν ήδη αρκετές συνταγές στο blog με επιρροές Σητείας. Τα κουμπανάκια, τα ανεβατά καλιτσούνια, τα πατουδερά ίσως και τα ξεροτήγανα, έχουν κατά την πλειοψηφούσα άποψη στειακές ρίζες ασχέτως αν τα φτιάχνουμε πια σε όλη την Κρήτη σε διάφορες παραλλαγές.
Κατέληξα λοιπόν να παρουσιάσω σε μια δική μου συνταγή, ένα από τα πιο αξιόλογα προϊόντα της , ένα πολύ ιδιαίτερο Π.Ο.Π. κρεμώδες τυρί της περιοχής, το ξύγαλο. Οι περισσότεροι γνωρίζουν τα βραβευμένα ελαιόλαδα και κρασιά της Σητείας αλλά δεν ξέρω πόσοι γνωρίζουν και έχουν δοκιμάσει το ξύγαλο, ένα τυρί-κρέμα από αιγοπρόβειο γάλα, πλούσιο σε λιπαρά και υπέροχο σε γεύση.
Υπόξινο και ελάχιστα αλμυρό, είναι από τα προϊόντα που δεν μπορείς να σταματήσεις να τρως ιδιαίτερα αν συνοδεύεται με φρέσκο ή φρυγανισμένο ψωμάκι.
Επειδή μπορεί να χρησιμοποιηθεί και όπου χρησιμοποιείται ένα καλό στραγγιστό γιαούρτι, σήμερα σας το παρουσιάζω ως συνοδευτικό του αγαπημένου μου υλικού εποχής, των τσιγαριαστών χόρτων. Με λίγο δε αγουρέλαιο και ανθό αλατιού τολμώ να πω ότι το πιάτο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί gourmet!
Υλικά
Μισό κιλό διάφορα άγρια χόρτα εποχής (καυκαλίθρες, αρχατζίκοι, λαγουδόχορτο, αγριοσέλινο, αγριοσέσκουλα, γαλατσίδες, κλπ)
1 μικρό ματσάκι μάραθο
10-12 αγριοπρασάκια ή 1-2 καλλιεργημένα πράσα
1/3 κούπας ελαιόλαδο
1 μέτριο ξερό κρεμμύδι σε καρεδάκια
Ελάχιστο αλάτι
Πιπέρι
Για το σερβίρισμα
150-200 gr ξύγαλο ή άλλο κρεμώδες τυρί ή έστω ένα καλό στραγγιστό γιαούρτι
Ανθό αλατιού
Λίγο αγουρέλαιο
Λίγη γλυκιά πάπρικα
Προαιρετικά λίγες λιαστές ντομάτες
Επί το έργον
Καθαρίζουμε και πλένουμε πολύ καλά τα χόρτα, τα πρασάκια και το μάραθο. Σε μια κατσαρόλα τσιγαρίζουμε ελαφριά το κρεμμυδάκι με το λάδι και προσθέτουμε το μάραθο, κομμένο σε κομματάκια 2-3 cm, και λίγο νερό. Αφήνουμε να σιγοβράζει για 10 λεπτά και προσθέτουμε τα πρασάκια.
Μόλις μαραθούν και βράσουν λίγο κι αυτά, προσθέτουμε τα υπόλοιπα χόρτα που έχουμε στο μεταξύ κόψει σε κομμάτια (όχι πολύ ψιλά).
Προσθέτουμε το πιπέρι και αλατίζουμε ελαφριά (θα προσθέσουμε και τον ανθό στο σερβίρισμα) και χαμηλώνουμε σε μέτρια τη θερμοκρασία να χαμηλώσουν και να σιγομαγειρευτούν τα χόρτα μας . Αν είναι δυνατόν, να μην προσθέσουμε άλλο νερό εκτός από αυτό που έχουν κρατήσει από το πλύσιμο.
Όταν γίνουν (σ’ εμάς αρέσουν να κρατάνε λίγο) και μείνουν χωρίς υγρά, τα σερβίρουμε σε πιάτα. Αλατίζουμε με τον ανθό αλατιού, προσθέτουμε με ένα κουτάλι το ξύγαλο, και πασπαλίζουμε με την πάπρικα.
Γαρνίρουμε με τις λιαστές ντομάτες (αν θέλουμε) και περιχύνουμε κάθε πιάτο με 1-2 κουταλιές αγουρέλαιο. Σερβίρουμε ζεστό, ή σε θερμοκρασία δωματίου και συνοδεύουμε με τηγανητές πατάτες ή/και με λουκάνικα ή άλλο ψητό κρέας.
Παρατηρήσεις
1)Εννοείται ότι η ποικιλία των χόρτων –εκτός από το καλό τυρί κρέμα ή το καλό γιαούρτι- είναι καθοριστική για τη νοστιμιά αυτού του πιάτου που μπορεί να έχει τη θέση συνοδευτικού αλλά και ζεστής σαλάτας σε ένα τραπέζι. Μέτρησα τουλάχιστον 12 διαφορετικά χόρτα και μυριστικά στο δικό μου πιάτο! Μπορείτε να κάνετε τους δικούς σας συνδυασμούς με χόρτα εποχής κάθε φορά.
2)Οι ποσότητες είναι ενδεικτικές. Ο συνδυασμός των υλικών είναι η πρόταση. Πάντως δεν βάζουμε πολύ αλάτι ούτε πολύ ελαιόλαδο στο μαγείρεμα- ίσα ίσα να νοστιμίσουν τα χόρτα-για να έχουμε το περιθώριο να τα προσθέσουμε στο σερβίρισμα.
3)Επειδή κι εγώ δεν βρίσκω πάντα ξύγαλο, μια καλή εναλλακτική είναι ένα μείγμα ξινομυζήθρας ή μαλακής φέτας που θα ανακατέψουμε με στραγγιστό γιαούρτι ή σκέτο καλό στραγγιστό γιαούρτι.
4)Ωραία προσθήκη είναι οι χοντροτριμμένοι ξηροί καρποί και το κουκουνάρι. Με φειδώ…
5) Και η ανάρτηση αυτή που συνδύασα με την Σητεία, ένα ακόμη προορισμό της Aegean, είναι στο πλαίσιο της συμμετοχής μου στα FoodBlogAwards2015 που διοργανώνει το BHMAgourmet. Αν σας αρέσει το blog μου μπορείτε να το ψηφίσετε εδώ:
[…] Τσιγαριαστά χόρτα με ξύγαλο […]
[…] Διαβάστε την υπόλοιπη συνταγή στο cretangastronomy.gr… […]
Τα λουκάνικα που εμφανίζονται στη συνταγή είναι σπιτικά ή κάποιας βιοτεχνίας?
Τα συγκεκριμένα είναι σπιτικά, από φίλη γειτόνισσα…