Vegan/vegetarian

Κουλούρια σαν Θεσσαλονίκης

Κουλούρια σαν Θεσσαλονίκης

Ο προορισμός της ζωής μου…

Το «σαν» εδώ είναι ουσιαστικής σημασίας. Γιατί κουλούρι Θεσσαλονίκης εκτός Θεσσαλονίκης δεν…  Όσο κι αν πλησιάζει μια συνταγή στο αυθεντικό, αν δεν  το γεύεσαι από τον κουλουρά εκεί στην  Τσιμισκή γωνία με Αριστοτέλους , απέναντι από τον Τερκενλή (και να νοιώθεις και λίγο υπερήφανη όσες φορές  μπορέσεις να αντισταθείς στις απέναντι μυρωδιές) χάνει αρκετή από τη γεύση του.

1-20150813_121448

Το κουλούρι Θεσσαλονίκης είναι βέβαια πια πανελλήνιο . Κι εδώ στην Κρήτη το βρίσκουμε πια  σε όλους τους φούρνους και είναι το εύκολο και υγιεινό και διαιτητικό δεκατιανό σε γραφεία και σχολεία.  Αφήστε που ταιριάζει και με τα τυπικά κρητικά συνοδευτικά των αρτοσκευασμάτων οπότε το έχουμε εντάξει για τα καλά στη διατροφή μας. Συνδυασμένο π.χ. με ξύγαλο ή πηχτόγαλο είναι τέλειο …

1-koulouria4

Όπως καταλάβατε ο σημερινός  Aegean προορισμός είναι η Θεσσαλονίκη. Δεν μπορώ να περιγράψω τι νοιώθω για τη Θεσσαλονίκη. Είναι η πόλη των φοιτητικών μου χρόνων , η πόλη που καθόρισε την υπόλοιπη ζωή μου, η πόλη που αγαπώ κι έχω αφήσει εκεί ένα μεγάλο κομμάτι της καρδιάς μου.

1-DSC_0964

Πιστεύω ότι αυτό συμβαίνει σε όλους όσους έχουν ζήσει έστω και λίγο στη Θεσσαλονίκη και ιδιαίτερα ως φοιτητές. Δεν είναι τυχαίο που όποτε και όπου ακουστεί το τραγούδι “Θεσσαλονίκη μου μεγάλη φτωχομάνα” ‘η το άλλο “Θεσσαλονίκη είσαι μια στον κόσμο δεν είν’ άλλη” γίνεται πανηγύρι από θαμώνες και παρέες.

1-DSC_0982

Με τόσους  αρχαίους και σύγχρονους πολιτισμούς να την έχουν ακουμπήσει,  έχει διαμορφώσει ένα πολιτισμικό πρόσωπο που δεν ξέρω αν υπάρχει σε άλλη ελληνική πόλη. Δεν γίνεται βέβαια εδώ να παρουσιάσω όλον αυτό τον πλούτο. Λίγο για  τα φαγητά και τα γλυκά  της θα σας μιλήσω αν και δεν νομίζω ότι χρειάζεται συστάσεις.

1-DSC_0980

Ακόμη και όσοι δεν την έχουν επισκεφτεί γνωρίζουν ότι είναι γαστρονομικός παράδεισος. Σε  κάθε γωνιά της, σε  κάθε ταβέρνα της, σε κάθε εστιατόριο της  σε κάθε ζαχαροπλαστείο της θα βρεις οπωσδήποτε κάτι καλό. Παρόλο που τα περιορισμένα οικονομικά μας ως φοιτητές δεν μας επέτρεπαν φαγοπότια σε ακριβά και διάσημα εστιατόρια, κάποιες από τις γεύσεις που γνώρισα στη Θεσσαλονίκη έχουν χαραχθεί στη γευστική μου μνήμη.

1-DSC_0970

Παγωτό της Ωραίας (όλες οι γεύσεις “άπαικτες” αλλά τέτοιο  μόκα δεν  έχω ξαναφάει ποτέ και πουθενά) ένα μιλφέιγ  κάποιου ανώνυμου εργαστηρίου στην Παπάφη, μπακαλιαράκια με σκορδαλιά στη λαδόκολα κοντά στο σπίτι μου στη Στρατού, οι μεζέδες στο ουζερί του Ανάπηρου στην Πρίγκηπος Νικολάου, οι μπουγάτσες του θείου Βάνια,  τα μυδοπίλαφα και τ’άλλα θαλασσινά στην Καλαμαριά και την Κρήνη, τα τρίγωνα στο Πανόραμα, τα κουρκουμπίνια και τις τουλούμπες που δεν είχαμε ξαναδοκιμάσει, τα σοκολατένια –αφρικάνες και νουγκά-  στο Χατζηφωτίου στην Αγίας Σοφίας, οι κουραμπιέδες στον Αγαπητό και, και , και… τι άλλο να πρωτοθυμηθώ.

1-DSC_0935

Βρέθηκα σε μεγάλο δίλημμα όταν αποφάσισα  ότι ένας από τους προορισμούς που θα χρησιμοποιήσω στο project της Aegean θα είναι η Θεσσαλονίκη. Τι συνταγή να πρωτοβάλλω; Κάποια από τις σπεσιαλιτέ της πεθεράς που ήταν άριστη μαγείρισσα; Κάποια από τις συνταγές της Πόντιας συμπεθέρας μου που ό,τι κι αν έχω απ’ αυτήν είναι εξαιρετικό, ή κάποια συνταγή από γειτόνισσες που μας είχαν σαν παιδιά τους  και όλο και κάτι μας έφερναν να δοκιμάσουμε από τα καλούδια τους; Γιατί η Θεσσαλονίκη το έχει κι αυτό , ή τουλάχιστον το είχε τότε που τη ζούσαμε εμείς. Οι άνθρωποι στις πολυκατοικίες είχαν σχέσεις μεταξύ τους , και μας αγαπούσαν εμάς τα φοιτητάκια. Και στην Τούμπα και στην Στρατού που έμεινα, οι σχέσεις με τους γείτονες και τους σπιτονοικοκύρηδες  ήταν στενές και φιλικές.

1-DSC_0936

Κατέληξα στο πιο απλό, στο πιο λιτό αλλά ίσως πιο διάσημο και αγαπητό Θεσσαλονικιώτικο έδεσμα. Το κουλούρι Θεσσαλονίκης! Ίσως και γιατί είναι και το μόνο που έχει το όνομά της (αν και δεν είναι ΠΟΠ όπως διαβάζω έκπληκτη).  Για να μη σας κουράσω κι άλλο, σας παραπέμπω στην ιστορία του που περιγράφεται σύντομα αλλά περιεκτικότατα εδώ. Το μόνο που έχω να συμπληρώσω είναι ότι η δική μου συνταγή έχει επηρεαστεί  λίγο κι από την πολίτικη συνταγή, που θέλει τα κουλούρια πριν βουτηχτούν στο σουσάμι να βουτιούνται σε διάλυμα πετιμεζιού και όχι σε σκέτο νερό. Ας δούμε λοιπόν τη δική μου εκδοχή.

1-DSC_0988

Παρατηρήσεις

1)Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και νωπή μαγιά, αλλά μακραίνει λίγο η διαδικασία. Θα χρειαστούμε περίπου 20 gr  μαγιά που θα διαλύσουμε σε μισή κούπα νερό. Θα βάλουμε 2-3 κουταλιές αλεύρι (από το συνολικό) και 1 κουταλάκι ζάχαρη. Όταν κάνει φουσκάλες θα ακολουθήσουμε την παραπάνω διαδικασία.

2)Βάζουμε 4 -8 κουταλιές ζάχαρη ανάλογα τη γλυκύτητα που θέλουμε. Πάντως λιγότερο ή περισσότερο γλυκά, συνοδεύουν τυριά κι ελιές αλλά και μαρμελάδες . Προφανώς τρώγονται και εντελώς σκέτα!

3)Το ελαιόλαδο τους δίνει κάπως διαφορετική υφή. Προσωπικά, μου αρέσουν και χωρίς ελαιόλαδο.

4)Για τις ανάγκες της παρουσίασης της συνταγής ζύγισα αυτή τη φορά το αλεύρι (σκληρό, γνωστής εταιρείας).  Ήταν  ακριβώς  400gr.

Βρείτε μας: 

Facebook

Instagram

Youtube

Pinterest

 

Βαγγελιώ Κασσαπάκη

Η Βαγγελιώ, δημιουργός, υπεύθυνη για το βασικό περιεχόμενο και "ψυχή" του site, είναι μαθηματικός, πτυχιούχος της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του Ε.Α.Π. (Σπουδές στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό) με σεμινάρια και επιμορφώσεις στην "Κρητική Διατροφή" και καταρτισμένη στο πρόγραμμα "Γαστρονομικός Τουρισμός και Διεθνής Γαστρονομία" του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου. Μαγείρισσα με μεράκι και περιέργεια για τα παλιά και τα καινούρια εδέσματα, τα παλιά και τα καινούρια προϊόντα και υλικά που παράγει η Κρήτη αλλά και όλος ο κόσμος. Κυρίως και πάνω από όλα όπως λέει η ίδια, μητέρα και γιαγιά υπέροχων παιδιών και εγγονιών που ευτυχώς έχουν μάθει να εκτιμούν την καλή κουζίνα και τις σωστές πρώτες ύλες!

Σχετικές συνταγές

Διάφορες συνταγές

Μετάβαση στο περιεχόμενο