Όταν ξεκίνησα αυτό το blog , είχα στόχο την προβολή της κρητικής κουζίνας και της κρητικής διατροφής μέσα από τις συνταγές με τις οποίες μεγάλωσα και με άλλες που έχω εδώ και χρόνια μαζέψει με διάφορους τρόπους κι από διάφορες πηγές. Οι επιστήμονες έχουν αποφανθεί με αποδείξεις πλέον ότι η κρητική διατροφή αποτελεί την πιο υγιεινή πρόταση διατροφής .
Τα βασικά υλικά που συνθέτουν το παραδοσιακό κρητικό διατροφικό πρότυπο (ελαιόλαδο, δημητριακά, κρασί, μέλι, αφεψήματα, κλπ) συμβάλλουν στη διατήρηση καλής υγείας και καλής φυσικής κατάστασης. Δεν την είχα τότε σκεφτεί την κρητική κουζίνα σαν cucina povera , παρόλο που πολλά από τα φαγάκια μου ήδη τα είχα χαρακτηρίσει σαν φαγάκια των φτωχών και της φτώχειας…
Η φράση cucina povera είναι μια ιταλική φράση που σημαίνει αφ’ ενός κουζίνα φτωχική, κουζίνα των φτωχών, αφ’ ετέρου απλή κουζίνα, κουζίνα εκ των ενόντων. Απλά και ταπεινά υλικά, φτωχικά , μη επεξεργασμένα, πρωτογενή θα λέγαμε, συνθέτουν νόστιμα και θρεπτικά φαγητά που χαρακτηρίζουν κάθε περιοχή.
Η αξιοποίηση των περισσευμάτων, η επινοητικότητα των μαγειρισσών, η εποχικότητα , η τοπικότητα είναι μερικά μόνο από τα χαρακτηριστικά της cucina povera. Διαβάστε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο στο
foodandwine επ’ αυτού.
Δεν το περίμενα ότι μπορεί να χρειαστεί να ξαναγυρίσουμε στην cucina povera την προπολεμική ή των πρώτων μεταπολεμικών δεκαετιών, από ανάγκη και όχι από επιλογή! Όχι κουζίνα της οικονομίας, όχι οικονομική κουζίνα, αλλά κουζίνα της φτώχειας. Έχει διαφορά! Κι όμως κατά που δείχνουν τα πράγματα, κάθε μέρα προς τα εκεί βαδίζουμε… Ένας Οκτώβρης που πληγώνει ο φετινός!
Αλλά ας μη πω τίποτε άλλο επ’ αυτού για την ώρα…
Όπως έχω ξαναγράψει, οι πιο συνηθισμένοι ψευτοκεφτέδες στην Κρήτη είναι οι
κολοκυθοκεφτέδες και οι φαβοκεφτέδες.
Η
φάβα, από τα όσπρια που παράγονται στο νησί, αξιοποιείται στους φαβοκεφτέδες ακόμη και 2-3 μέρες μετά το μαγείρεμά της, αρκεί βέβαια να έχει μπει στο ψυγείο. Όπως μου έλεγε μια ηλικιωμένη γειτόνισσα, παλιότερα, εκτός από φαβοκεφτέδες συνήθιζαν απλώς να την τηγανίζουν.
Δηλαδή, όπως είναι πηκτή σαν κρέμα, την έβαζαν κουταλιές κουταλιές σε τηγάνι με καυτό ελαιόλαδο , ψιλόκοβαν και κανένα κρεμμυδάκι καμιά φορά και νοστίμιζε με το τηγάνισμα. Έφτιαξα μια ποσότητα έτσι για να τη δοκιμάσουμε γιατί ομολογουμένως ούτε το ήξερα ούτε το είχα ξαναφάει αυτό το φαγητό. Μας άρεσε. Ζεσταίνεται, απορροφά λάδι και αποκτά τη γεύση του τηγανητού.
Την υπόλοιπη την έκανα φαβοκεφτέδες . Εκ των ενόντων…
Καλησπερα vita μου!!!εχω ξετρελαθει με το γλυκο δαμασκηνο και την μαρμελαδα…εφτιαξα και βανιλιες μαρμελαδα και ομολογω ξετρελαθηκα με το χρωμα και την γευση!!!Αυριο θα παω λαικη να αγορασω και αλλες βανιλιες γιατι ο γιος μου..εκανε το λαθος και δοκομασε μαρμελαδα..πρωτη φορα και του αρεσε πολυ!!!ερχεται η εποχη του ροδιου…αρχισαν να κοκκινιζουν!!καμια ιδεα τι να φτιαξουμε με τα ροδια????φιλια πολλα και σε ευχαριστω που μοιραζεσαι τις συνταγες σου μαζι μας!!
Καλησπέρα! ακόμη μια υπέροχη συνταγή που δεν εχω φάει! Θα δοκιμάσω οπωσδήποτε τους φαβοκεφτέδες που ειμαι σιγουρη ότι θα ειναι όνειρο.
Συμφωνώ με όλα αυτα που αναφέρεις και ήθελα να συμπληρώσω τι χαρά θα παίρναμε εμείς που μαγειρεύαμε αν όλα τα φαγώσιμα ήταν έτοιμα και προεπεξεργασμένα? Που θα την βάζαμε την αγάπη μας?
Λυπάμαι που ειναι τοσο ασχημα τα πράγματα κάτω, να σου πω ότι μέχρι εδώ έφτασε το χέρι τους και τα παίρνουν και απο μας, που ξεσπιτωθήκαμε, αφησαμε οικογένεια, φίλους και γενικά ότι ξέραμε μέχρι πέρσι, για ενα καλύτερο μέλλον του παιδιού μας..
Φιλάκια πολλά
"Από ανάγκη και όχι από επιλογή" αυτό θα είναι τραγικό.
Ας απολαύσουμε φαβοκεφτέδες από επιλογή και όχι από ανάγκη προς το παρόν.
Φιλιά θαλασσένια.
Που να σταθώ και τι να πω;; χάσαμε χρόνια από την αγάπη για το φαγητό μας και εστιάσαμε στο δήθεν εύκολο, αυτό βέβαια μας το σέρβιραν καλά, και τώρα μας φαίνονται όλα περίεργα. Ποτέ δεν είναι αργά να ξαναδούμε την αλήθεια. Κατά την άποψη μου δεν είναι η αξία στο πολύ και το εξεζητημένο αλλά στο καλό κι αυτό που περιέχει μέσα του και την αγάπη.
Είχα φτιάξει παλιότερα, μια καθαρά Δευτέρα, φαβοκεφτέδες λίγο διαφορετικούς και τους έψησα στο φούρνο.
Καλή σου μέρα.
Τη φάβα την τιμούμε μόνο οι μεγάλοι στο σπίτι μας και συνήθως περισσεύει. Καλή ιδέα και η τηγανητή και οι κεφτέδες! Την επόμενη φορά θα προσπαθήσω να ξεγελάσω τα μικρά…χαχαχα!!
Εφη
Τρελαίνομαι για όλους τους ψευδοκεφτέδες και η φάβα είναι αγαπημένη!
Αχ βρε Vitaki μου, μπορεί να μην συμπαθώ την φάβα αλλά ρούφηξα μέχρι τέλους τα γραφομενά σου ! !!!! υπέροχο αρθρο!
σε γλυκοφιλώ
Πολύ ωραία συνταγή.
Foodwine άρθρο ενδιαφέρον.
Πρέπει να πω ότι με έκανε να σκεφτώ πολύ.
Μια αγκαλιά.
Δεν θέλω να σχολιάσω τα ίδια και τα ίδια γιατί πικραίνομαι!
Οι φαβοκεφτέδες σου υπέροχοι, παίρνω έναν μπας και μου φύγει η πίκρα!
Φιλιά!
Υπέροχοι οι φαβοκεφτέδες σου, φτιάχνει και η μανούλα κάπου – κάπου, αν κι εγώ δεν τους τρώω 🙂
Φιλάκια
Βαγγελιώ μου, εγώ λατρεύω την cucina povera, γιατί ποτέ δεν την συνδύασα απόλυτα με την φτώχια. Την αγαπάω γιατί είναι νόστιμη, υγιεινή, φρέσκια, χωρίς τα περιττά βαρίδια της αστικής κουζίνας, ευρηματική, οικολογική, ανθρώπινη!
Θα ήθελα να γυρίζαμε σε αυτή για άλλους λόγους συνειδητοποίησης των αναγκών μας και του καλού του τόπου και του πλανήτη!
Για την τέχνη σου στους μεζέδες δεν θα πω τίποτα θα αφήσω τις φωτογραφίες των φαβοκεφτέδων να τα πουν!
@
"κουζίνα φτωχική, κουζίνα των φτωχών,απλή κουζίνα, κουζίνα εκ των ενόντων.
Απλά και ταπεινά υλικά, φτωχικά , μη επεξεργασμένα, πρωτογενή θα λέγαμε, συνθέτουν νόστιμα και θρεπτικά φαγητά που χαρακτηρίζουν κάθε περιοχή.
Η αξιοποίηση των περισσευμάτων, η επινοητικότητα των μαγειρισσών, η εποχικότητα , η τοπικότητα…"
ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΝΟΗΜΑ !
ΜΠΡΑΒΟ, ΠΟΥ ΤΟ ΔΙΑΤΥΠΩΝΕΙΣ Μ' ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ !
κατά τ' άλλα,
τους κάνω κι εγώ τους φαβοκεφτέδες
όπως και τους κολοκυθοκεφτέδες…
χαιρετώ 🙂
Η ελληνική κουζίνα συνδυαζόταν πάντα με τα υλικά που υπήρχαν στα νοικοκυριά ανάλογα με τις περιοχές, τις εποχές και το πόσο καλά είχαν πάει οι σοδειές! Ας το δούμε από αυτήν την οπτική και ας γυρίσουμε στις εποχές των γονιών και των παππούδων μας, δεν νομίζω ότι θα βγούμε χαμένοι!
Η ρίζα όσο πιο βαθιά μέσα στη γη, τόσο πιο ψηλό δενδρί στηρίζει Βαγγελιώ μου.
Νοστιμότατοι και κανείς δεν θα τους αντιστεκόταν νομίζω 🙂
μεταξύ της "πλούσιας" σε λιπαρά,Ε,χοληστερίνης,παχυσαρκίας,καρδιαγγειακών νοσημάτων,νεοπλασιών και λοιπών "αγαθών"κουζίνας,προτιμώ χίλιες φορές τη "φτώχεια" των απλών υλικών που αναδεικνύουν τις γεύσεις…
καταπληκτικοί οι κεφτέδες σου κι εγώ τους τιμώ ιδιαιτέρως,όπως και τους ρεβυθοκεφτέδες…
καλό μεσημέρι…-:))
Αααααχ….Και πού είσαι ακόμα Βαγγελιώ μου…
Οι κεφτέδες δείχνουν πολύ νόστιμοι και είμαι κι εγώ φαν της μαγειρικής εκ των ενόντων.
Κατερίνα μου σ' ευχαριστώ πολύ που δοκιμάζεις τις συνταγές μου και τις σχολιάζεις τόσο θετικά. Χαίρομαι που σας άρεσαν. Θα δούμε τι θα κάνουμε και με τα ρόδια 🙂
Έριμου μέχρι εκεί φτάνουν! Τόσο πια!Εμείς έχουμε φτάσει να μην ξέρουμε τι μας περιμένει την επόμενη μέρα!
Θαλασσένια μου έπιασες την ουσία του post!
Ξανθή μου μόνο να είναι από επιλογή και όχι από ανάγκη που λέμε και με τη Θαλασσένια!
Έφη ο μικρός μου δεν έτρωγε (και δεν τρώει) τα ρεβύθια και δεν τον ξεγέλασα ποτέ με καμία τους μορφή :-). Εύχομαι να τα καταφέρεις με τη φάβα!
Λίλα σ' ευχαριστώ. Πρέπει να τους δοκιμάσεις 🙂
Μαρία μου, τον πόνο μου έβγαζα :-). Μη δεις το μισθό μου με το ενιαίο…
Ανναμαρία σ' ευχαριστώ. Πράγματι το άρθρο είναι πολύ ενδιαφέρον.
Έλενα πόσο δίκιο έχεις! Πίκρα !
Αστέρι παλιότερα δεν έτρωγα πολλά φαγητά αλλά όσο περνούν τα χρόνια ανακαλύπτω μεταβολές στο γούστο μου 🙂
Αγγελική όπως έλεγα και παραπάνω, αρκεί να είναι από επιλογή και όχι από ανάγκη…
quartier libre σ' ευχαριστώ πολύ για το τόσο θετικό σχόλιο!
Πηνελόπη μου "η επιστροφή" στο σπίτι μου έχει αρχίσει εδώ και πολλά χρόνια. Από επιλογή. Ελπίζω να μείνει από επιλογή…
Σπιρτόκουτο αυτό ακριβώς λέω και στην Πηνελόπη πιο πάνω. Έχεις απόλυτο δίκιο!
Κική δεν σου λέω τίποτα! Σήμερα είδα το νέο μισθολόγιο!
Γεια είμαι ο Σπύρος από Αθήνα, ανακάλυψα το blog σου γιατί έψαχνα για να δω και άλλες ιδέες για τη συνταγή από το μπουρέκι που είχα δει από ένα περιοδικό. Συνέπεσε σήμερα να έχω πάρει και φάβα! Ωραία ιδέα και τα παρουσιάζεις και όμορφα. Να πω τις δικές μου προτάσεις αν αρέσουν συν ελάχιστη φρέσκια ρίγανη ή δυόσμο, αντί φριγανιά ντάκο/κρυθαροκουλούρα αλεσμένα, εγώ το κρεμυδάκι το αφήνω σε βραστό (από βραστήρα) νερό για 15 λεπτά και το στραγίζω σε χαρτί για να είναι πιο ελαφρύ (ελπίζω αυτό να μη χαλάσει τη συνταγή), ντοματάκια μικρά με λίγο ζουμί που έχετε εκεί πολύ ωραία, και τελευταία πρόταση η φάγα να έχει γίνει στον ατμό (με λίγο βραστό νερό) ώστε να είναι πιο αλ ντέντε και να τη λιώσουμε λίγο με πυρούνι για να έχει υφή το μπιφτέκι… πολύ έπνευση μου έδωσε η συνταγή σου γιατί με εξιτάρισε σαν ιδέα!
Αν κα αποφεύγω τηγάνι για λόγους υγείας, θα τη κάνω τη συνταγή με λιγο λάδι. Ευχαριστώ για την ωραία έμπνευση! Χαιρετίσματα στην υπέροχη κρήτη, που μας τα χαλάτε σε κάποια πραγματάκια αλλά σας αγαπάμε.
Υ.Γ. Κάτι που δε καταλαβαίνω γιατί δε κατέχω ακόμα καλά το ρόλο που το αλεύρι παίζει στα φαγητά, γιατί δε βάζεις αλεύρι μέσα στη ζύμη για τα
[…] 3)Εναλλακτικά, το περίσσευμα μπορεί να γίνει φαβοκεφτέδες ή φάβα …παντρεμένη με χταπόδι ή με κρεμμύδια […]