Χορτόπιτα με άγρια γιαχνερά χόρτα και ξινομυζήθρα

Όταν ξεκίνησα να γράφω το post  είπα να του δώσω τίτλο «η χορτόπιτα της τεμπέλας» αλλά μετά το ξανασκέφτηκα. Χορτόπιτα με άγρια χόρτα και τεμπελιά δεν πάνε μαζί. Ακόμη κι αν δεν τα βρούμε μόνοι μας, τα αγριόχορτα έχουν μια διαδικασία στο να ετοιμαστούν για πίτα. Μόνο για να τα καθαρίσει κανείς και να τα πλύνει την θέλουν την ώρα τους.

Από την άλλη, η συγκεκριμένη είναι σαφώς ευκολότερη από τις υπόλοιπες, τόσο τις δικές μας χορτόπιτες τηγανιού, όσο και από τις “πανωμερίτικες” που έχουν πολλά και  λεπτά φύλλα.  Το συγκεκριμένο απλώνεται με το χέρι και δεν θέλει καθόλου κόπο. Είναι όμως πολύ νόστιμο και μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σε άλλες πίτες.  Έτσι δε, όπως στρώνω σε χαρτί ψησίματος αφήνει σχεδόν καθαρό και το ταψί. Άρα σε σχέση με άλλες χορτόπιτες μάλλον εύκολη τη λέω τούτη.

Η νοστιμιά της χορτόπιτας βέβαια βασίζεται περισσότερο στην ποικιλία και την ποιότητα των χόρτων της, αλλά και το φύλλο όπως και να το κάνουμε έχει τη σημασία του ιδιαίτερα αν στο σπίτι υπάρχουν λάτρες της ζύμης. Αυτή τη φορά είχα μεγάλη ποικιλία χόρτων και αρκετή ποσότητα απ’ όλα τα είδη. Καυκαλίθρες, αγριοπρασάκια, σκούλοι, μυρώνια, αγριομάραθα, αγριοσέλινα …τι να σας λέω!

Τα τσιγάρισα όλα (σχεδόν) , αλλά αυτά που χρησιμοποίησα για το ταψί του φούρνου ήταν ένα κιλό περίπου. Επίσης όπως έχω ξαναπεί αντί φέτα, τα τελευταία χρόνια βάζω στις πίτες ξινομυζήθρα. Συμπεριφέρεται πολύ καλά στο ψήσιμο και μας αρέσει η γεύση της και στις πίτες φούρνου. Δοκιμάστε τη στις πίτες σας και θα με θυμηθείτε.

1 κούπα ελαιόλαδο
1 κούπα γάλα
1 σφηνάκι ρακή (ή άλλο ποτό)
Το χυμό ενός λεμονιού
½  κοφτό κουταλάκι  αλάτι
½  κιλό αλεύρι που φουσκώνει μόνο του

1 κιλό διάφορα  άγρια χόρτα
1 ματσάκι αγριόπρασα ή 2-3 ήμερα πράσα
1 μικρό ματσάκι μάραθα
½ κούπα ελαιόλαδο
1 μεγάλο ξερό κρεμμύδι
Αλάτι
Πιπέρι
250-300 γραμμάρια ξινομυζήθρα

Επί το έργον:
Ετοιμάζουμε τα χόρτα:

Τα καθαρίζουμε και τα πλένουμε πολλά νερά, μέχρι να μην αφήνουν υπολείμματα στο νερό. Κόβουμε το κρεμμύδι και το βάζουμε με το λάδι σε κατσαρόλα. Μόλις αρχίσει να τσιγαρίζεται προσθέτουμε τα πράσα και τα μάραθα και ελάχιστο νεράκι. Αφήνουμε να βράσουν καμιά δεκαριά λεπτά και προσθέτουμε τα υπόλοιπα χόρτα. Αλατίζουμε. Χαμηλώνουμε σε μέτρια τη θερμοκρασία για να έχουν το περιθώριο να χαμηλώσουν και να βγάλουν τα υγρά τους χωρίς να πιάσουν.

Όταν χαμηλώσουν και μαραθούν, τα αφήνουμε να μαγειρευτούν  και να πιούν τα περισσότερα από τα υγρά τους και τα αποσύρουμε από το μάτι. Τα βάζουμε σε σουρωτήρι  να στραγγίξουν και τα τελευταία υγρά. Αφήνουμε να κρυώσουν, και τα κόβουμε σε μικρότερα κομμάτια. Προσθέτουμε το πιπέρι.

1)Τα χόρτα πρέπει να είναι σχεδόν κρύα όταν θα μπουν στη ζύμη. Εγώ συνηθίζω και τα τσιγαρίζω μόλις τα βρω ή μόλις τα αγοράσω και  τα έχω έτοιμα για την χορτόπιτα. Διατηρούνται και στην κατάψυξη όπως έχω ξαναγράψει.Αν δεν έχουν στραγγίξει καλά σκορπάμε 1-2 κουταλιές ρύζι πάνω τους για να τραβήξει τα υγρά.
2)Οι ποσότητες των χόρτων χρειάζονται μια «ισορροπία» στις χορτόπιτες. Αλλιώς είναι σπανακόπιτες, μαραθόπιτες, ή πρασόπιτες. Όλες είναι νόστιμες , αλλά όταν λέμε χορτόπιτες εννοούμε αυτή την ποικιλία. Βέβαια ποτέ λέω εγώ οι σπιτικές χορτόπιτες δεν είναι ίδιες. Πώς να ζυγίσεις τις μυρωδιές!
3)Αν δεν έχετε άγρια χόρτα χρησιμοποιείστε ένα συνδυασμό από λίγο σπανάκι, λίγα πράσα, λίγα σέσκουλα, και ήμερα μυρωδικά όπως μαϊντανό και άνηθο.
4)Τα υπόλοιπα χόρτα από τα πολλά που σας είπα ότι είχα, χρησιμοποιήθηκαν σε εφαρμογές που θα σας δείξω προσεχώς, ίσως πιο ενδιαφέρουσες από τη βιαστική μου χορτόπιτα…