Κουλουράκια και παξιμαδάκια με χαρουπάλευρο

Vegan/vegetarian

Υγιεινά και νόστιμα βουτήματα με ένα ξεχασμένο υλικό!

Τα κουλουράκια και τα παξιμαδάκια της κατοχής. Πού τα ξαναθυμήθηκα θα μου πείτε. Στο ντουλάπι μου περίμενε εδώ και 2-3 μήνες ένα
σακουλάκι με χαρουπάλευρο. Έψαχνα κατάλληλη συνταγή, μεσολάβησαν και οι γιορτές με άλλου είδους γλυκά και τώρα ήρθε η ώρα του.

Όπως έχω ξαναγράψει όταν έδωσα την συνταγή του χαρουπόμελου, τα χαρούπια και τα προϊόντα τους ήταν μια πολύ σημαντική
τροφή σε χαλεπούς καιρούς και ειδικά στην γερμανική κατοχή έσωσαν κόσμο και κοσμάκη από την πείνα. Πολλά από τα τρόφιμα εκείνης της εποχής «αποσύρθηκαν» από τη διατροφή μας ίσως επειδή συνδέονταν με μνήμες πείνας και φόβου και γενικότερα άσχημων
συνθηκών. Ακόμη κι αν συνεχίστηκε η κατανάλωσή τους κυρίως στην επαρχία τα δύσκολα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια, η «ευμάρεια» των τελευταίων δεκαετιών τα έβγαλε από το τραπέζι μας.

Κι όμως! Οι σύγχρονοι διατροφολόγοι μας βεβαιώνουν ότι η βρώμη (ταγή για τους κρητικούς) , το κριθάρι, το χαρουπάλευρο, το χαρουπόμελο, και ένα σωρό άλλα ξεχασμένα τρόφιμα παρέχουν πολύτιμα συστατικά για την υγεία μας. Έψαχνα που λέτε συνταγή και
ρωτώντας τις συνήθεις πηγές μου είχα μόνο αποτρεπτικές συμβουλές. Άκουσα ακόμη κι ένα «γιε χάιμου πως θα ξεγιβεντίσεις τα υλικά σου και τον κόπο σου με το χαρουπάλευρο… ήνιασέ σε…» . Το «χάιμου» είναι μια ή μπορεί και δυο λέξεις ( «χάι μου») που αποτελεί
έκφραση μεγάλης αηδίας στην Κρήτη, δηλαδή καμία σχέση με το “είμαι στα χάι μου”. Και το ξεγιβέντισμα είναι το ρεζίλεμα. Όσο για τη
φράση «ήνιασε σε» θα πει παράτα τα, μη νοιάζεσαι…

Με λίγα λόγια με απέτρεψαν τόσο η μάνα μου όσο και άλλες γυναίκες στην ηλικία της από τη χρήση του χαρουπάλευρου. Όσο για συνταγή: «ε, ίντα βάνανε τότεσας: Λάδι , κρασί ή ρακή, ζάχαρη ή πετιμέζι και μια ολιά σόδα …» που θα πει : «ε, τι βάζανε τότε… Λάδι , κρασί ή ρακή, ζάχαρη ή πετιμέζι και λίγη σόδα…» . Αυτά λοιπόν έβαλα κι εγώ και έφτιαξα πολύ επιτυχημένα κατά γενική ομολογία
κουλουράκια και παξιμαδάκια με την ίδια ζύμη . Τα έπλασα και τα έψησα με διαφορετικό τρόπο οπότε είχα δυο ειδών βουτήματα που άρεσαν ακόμη και στις …κατοχικές δοκιμάστριες, που αναθεώρησαν τις απόψεις τους για το υλικό μου.

Εκτύπωσε μόνο τη συνταγή!

Υλικά

1,5 κούπα ελαιόλαδο

1 – 1 ¼ κούπα ζάχαρη (κοινή κρυσταλλική ή καφέ)

¾ κούπας κρασί

½ κούπα χυμό πορτοκαλιού

1 κουταλάκι σόδα

2 κουταλάκια μπέικιν

1 κουταλάκι του γλυκού κανέλα

½ κουταλάκι του γλυκού γαρύφαλλο

Ξύσμα ενός πορτοκαλιού

1 κούπα χαρουπάλευρο

Περίπου 5 κούπες αλεύρι για όλες τις χρήσεις

Προαιρετικά σουσάμι αναποφλοίωτο.

Επί το έργον

Βαζουμε το ελαιόλαδο , τη ζάχαρη, το κρασί και τα μυρωδικά σε μπολ ανάμειξης, και τα ανακατεύουμε να αναμειχθούν (ας μη λιώσει εντελώς η ζάχαρη) Πλένουμε το πορτοκάλι, το σκουπίζουμε και παίρνουμε το ξύσμα του και μετά το χυμό του. Σε μια κούπα αλεύρι ανακατεύουμε το μπέικιν και στο χυμό πορτοκαλιού διαλύουμε τη σόδα, πάνω από το μείγμα του ελαιολάδου γιατί φουσκώνει πολύ. Προσθέτουμε το αλεύρι με το μπέικιν και κοσκινίζουμε (γιατί έχει σβολαράκια) το χαρουπάλευρο πάνω από το
μείγμα. Προσθέτουμε σταδιακά το υπόλοιπο αλεύρι ανακατεύοντας μέχρι να έχουμε μια μαλακή ζύμη που μόλις να μη κολλά στα χέρια. Δεν πρέπει να γίνει σφικτή γιατί θα σφίξει περισσότερο και αφενός δεν θα πλάθεται αφετέρου τα βουτήματά μας θα γίνουν πολύ σκληρά.

Αφήνουμε να «ξεκουραστεί» ένα μισάωρο και πλάθουμε κουλουράκια σε κανονικό μέγεθος. Αν θέλουμε τα κυλάμε σε σουσάμι.

Τα ψήνουμε σε προθερμασμένο στους 180 βαθμούς φούρνο, στη μεσαία σχάρα, για 25 λεπτά.

Αν θέλουμε να κάνουμε παξιμαδάκια πλάθουμε ψωμάκια και τα κόβουμε με μαχαίρι σε φετούλες πάχους 1 cm.Τα ψήνουμε τώρα για 40 λεπτά περίπου και μόλις κρυώσουν ελαφρά τα χωρίζουμε στις φετούλες που είχαμε κόψει από την αρχή

και τα ξαναφουρνίζουμε στους 150 βαθμούς μέχρι να παξιμαδιαστούν (30-40 λεπτά). Το παξιμάδιασμα γίνεται πιο γρήγορα στη λειτουργία του φούρνου με αέρα. Δείτε αναλυτικά την διαδικασία για τα παξιμαδάκια στη συνταγή για τα σφακιανά παξιμαδάκια.

Διατηρούμε τα βουτήματά μας σε δοχείο που κλείνει καλά για να μη πάρουν υγρασία.

Παρατηρήσεις

1)Το χαρουπάλευρο έχει περίπου την ίδια υφή με το κακάο αλλά έχει διαφορετική γεύση και γλυκίζει. Όπως γνωρίζουμε τα χαρούπια ήταν η σοκολάτα της κατοχής. Έτσι δεν χρειάζεται παραπάνω ζάχαρη.

2)Έβαλα κόκκινο κρασί γιατί ούτως ή άλλως η ζύμη είναι σοκολατένια και δεν θα επηρεαζόταν το χρώμα της. Υποθέτω ότι το ίδιο θα ταιριάζει και ροζέ ή λευκό. Το μόνο που θα πρέπει να προσέξουμε είναι αν είναι πολύ γλυκό να ελαττώσουμε λίγο τη ζάχαρη.

3)Το χαρουπάλευρο υπάρχει πλέον σε όλα τα καταστήματα υγιεινής διατροφής και τοπικών προϊόντων. Όπως έχω ξαναγράψει, θα ήθελα αν κάποιος γνωρίζει να μου πει πώς φτιάχνουμε χαρουπάλευρο. Τα κατάφερα με το χαρουπόμελο αλλά με το
χαρουπάλευρο δεν ξέρω ούτε πώς θ’ αρχίσω! Τα χαρούπια αφθονούν στον νότο της Κρήτης ακόμη κι αν δεν έχω πια δικά μου…

4)Θεώρησα υπερβολή να χρησιμοποιήσω χαρουπόμελο μαζί με χαρουπάλευρο γιατί πιθανόν να παραήταν έντονη η μυρωδιά του χαρουπιού με την οποία δεν είμαστε απόλυτα εξοικειωμένοι Αν κάποιος το τολμήσει , θα ήθελα να με ενημερώσει για τα αποτελέσματα…

Καλά να είστε, καλά να περνάτε!

Βρείτε μας:

Facebook

Instagram

Youtube

Βαγγελιώ Κασσαπάκη

Η Βαγγελιώ, δημιουργός, υπεύθυνη για το βασικό περιεχόμενο και "ψυχή" του site, είναι μαθηματικός, πτυχιούχος της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του Ε.Α.Π. (Σπουδές στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό) με σεμινάρια και επιμορφώσεις στην "Κρητική Διατροφή" και καταρτισμένη στο πρόγραμμα "Γαστρονομικός Τουρισμός και Διεθνής Γαστρονομία" του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου. Μαγείρισσα με μεράκι και περιέργεια για τα παλιά και τα καινούρια εδέσματα, τα παλιά και τα καινούρια προϊόντα και υλικά που παράγει η Κρήτη αλλά και όλος ο κόσμος. Κυρίως και πάνω από όλα όπως λέει η ίδια, μητέρα και γιαγιά υπέροχων παιδιών και εγγονιών που ευτυχώς έχουν μάθει να εκτιμούν την καλή κουζίνα και τις σωστές πρώτες ύλες!